Beyaz

ÖFKE... İÇİMİ KEMİRME ÖFKEE!!

Bir kaç gün gayet cicili bicili, renkli geçen günlerimiz yerini Rüzgar'ın asabiyetiyle grileştirmeye başlamıştı. Ağzımı açtığım an ya yüzüme telefon kapatıyor ya da konuşmamaya içine kapanmaya çalışıyordu.

-Bir dakika dinler misin hiç düşündüğün gibi bişey söylemedim Rüzgar...

-ooooffffff.... şeklinde tepkiler veriyor ve bu böyle devam edip gidiyordu..

Tartışmaların ardı arkası kesilmiyor, sürekli trip atıp konuşmuyordu. Ben sürekli ağlıyodum, neredeyse gözümün yaşı kesilmez olmuştu. Yoruluyordum artık sürekli bitmek bilmez küslük halinden ve kavgadan..

Bir süre sonra Rüzgar pişman oluyordu iyi konuşuyor gönlümü almaya çalışıyordu ama bu bir gün böyleyse iki gün sonra yine aynısı oluyor, yine kavga ediyorduk.. Neredeyse altı ay olmuştu ilişkimiz başlayalı.Sadece ilk üç ay hiç sorun yaşamamıştık. Aramızda geçen konuşmalar hep madde üzerineydi. Kimi zaman kavga kıyamet kimi zaman güzellikle konuşmaya çalışıyorduk. Ben daha çok bu bilmediğim illetin tam olarak nasıl bişey olduğunu çözmeye çalışıyordum.

-Nasıl hissediyorsun kendini? dediğimde;

-Bütün vücudum ağrıyo sanki. İlaç almam lâzım. diyordu.

-E tamam alalım eczaneden.. dediğimde

-O kadar kolay değil. Benim gidip bulmam lâzım.Bu ilaçları öyle hemen girip bi eczaneden alamazsın. Diye konuşuyordu.

Ona yardım etmem gerekiyordu ama nasıl? Sürekli para sıkıntısı çekiyordu. İlk zamanlar bunu söylemek istemedi ama bir gün zorla söylettim. Buluşmak için sözleştik ama bahaneler bulup gelmek istemedi.

-Neden buluşmuyoruz. Ben o kadar heveslendim. Şimdi niye bahane buluyosun.

-Yahu bir haftada buluşmayalım ne olur yani...!!!!!

-Tamam Rüzgar buluşmayalım. Sende sebep söyleme tamam...

-Ooooofffffff !!!!!

-Offf çekme o zaman söyle..

-Lanet olsun yaaa... Param yok anladın mı şimdi...

Hiç bir zaman parayla işim olmamıştı onlayken. Üzüldüm böyle tepki vermesine... Yanında olmak, onu görmekten başka hiç bir şey düşünmemiştim çünkü.. Ne bir cafede oturmak ne pahalı yerlerde gezmek gibi... Onun yüzünü görmem yeterdi bana.. O da erkek olarak gezdirmek yedirip içirmek istiyodu anlıyorum tabiki ama paramızın olmaması birbirimizi görmemize engel niye olsundu.

Ben de ailemi geçindirmeye çalışan birisiyim, evet benimde param çok olmazdı ama babam beni hiç bir zaman harçlıksız bırakmazdıda. Ben Rüzgar'la olan ilişkimizde para ayrımı olmasını saçma buldum o an. Bana "param yok" demesi de gayet doğaldı. Onun büyüttüğü kadar anormal karşılanacak bişey değildi sonuçta..

-Bak hayatım diyerek girdim konuşmaya.. Senin yoksa bendekiyle idare ederiz bunu bu kadar büyütmene gerek yok. İlla bi yere gitmek zorunda da değiliz bişey de yememize gerek yok. Yürüyüş yapalım ne olur sanki. İkimizde dört duvar arasındayız günlerce temiz hava alsak biraz. diyince telefondaki ses yumuşadı biraz

-Bu benim zoruma gidiyo. Istemiyorum böyle buluşmayı. dedi

-Hadii yapma aşkım çıkalım lütfen..diye bi süre ısrar ettim. Nihayet..

-Tamam o zaman hazırlan hadi

-Aşık tepesine gidelim orda yürürüz biraz. dedim

-Tamam dedi