Bizim Galaksimiz 🖤

30 2 0
                                    

" sadece beni dinlemeni istiyorum güneş "

"Hıçkırık sesleri ve uzuuun bir sessizlik..."

"Amerikaya gittikten sonra babamın öz babam olmadığnı ve gerçek babamın başka birisi olup amerikada yaşadığı öğrendim onu görmeye gittiğimde evinin bahçesinde ölmüş yatıyordu"

"Sesizlik"

"Onu görmeye gideceğimi biliyorlardı bunu benim yaptığımı düşündüler üvey babam türkiye' ye dönmemem gerektiğini ve hiç kimseyi aramamamı söyledi amerikadan almanya berline gittim amerikada polisler ve dedektifler  olayı çözmeye çalışıyorlar bir yandanda türkiye ye gelmiş olma ihtimalim yüzünden beni arıyorlardı en sonunda olay ortaya çıktı suçlu babamın alacaklısı biriymiş"

Gülme ve hıçkırıklarımın arasında tuhaf bir ses çıkışı bir yandan üzülüp bir yandan seviniyordum

"Güneş ben senin karşına çıkmayı bekliyordum 3 aydır seni takip ettim hala beni seviyomusun hayatında başka biri varmı diye ama sen fark ettiğinde "gece lütfen gel artık " diye istanbul sokaklarına haykırdığnı gördüm güneş, kortum  doğrusu ya ben onda bitmişsem diye ama öyle olmamış bu yüzden seni seviyorum bu yüzden sen benimsin Güneş sen benim yaşama sebebimsin"

Kıkırdadım sesizce.

"Şu an elim dudağında ve gülüyosun demi ?

"Gece .... ben seni çok özledim sensiz geçen her günümde umudum biraz daha azaldı eğer eğer ki gelmeseydin ben ben ölürdüm gece ben gerçekten batardım. Bizim dünyamız Gece doğan Güneş değil miydi gece ve güneş aynı olmaz ama bu bizim dünyamızdı ve yıkılmasına az kalmıştı ki sen geldin iyi ki geldin gece dünyamıza evimize hoş geldin "

O sırada kapı çaldı .

"Hoş buldum Güneş.."

Annem odanın kapısını tıklattı bende mutluluk göz yaşlarımı silip anneme girmesini söyledim annemin yüzü kararsız bir ifadeye bürünmüştü ve korkmuştu.

"Ne oldu anne"

"Kızım kapıda,o kapıda"

Annemi arkamda bırakıp kapıya yöneldim karşımda geceyi görünce paniklemişim elim ayağıma dolandı sonra duvardan destek alarak ayakta kalmaya çalıştım Gece öylece karşımda dikilmiş gülümsüyordu. Dengemi topladım ve ağlamaya başladım yıllar sonra mutluluktan ağlıyordum.

"Hoş buldum Güneş" dedi

Daha fazla dayanamadan kollarına atladım ona öyle bi sarıldım ki nefesim kesildi sıkmaktan sanki birbirimizi bir bütün yapmak istemiş gibi sarıldık en sonunda bıraktı beni ve yüzümü avuçlarının içine aldı, anlıma küçük bir buse kondurdu ve "birinin kalbini öpmek istersen anlını öpersin" dedi ve tekrar tekrar ve tekrar öptü "hala çok güzelsin "dedi
Gerçekti bu bir gerçekti zar sonra yeniden yeniden Gece benim di doğrusu o benden hiç gitmemişti .

O sırada annem hafif sesini duyurmak için öksürdü ve ikimizde anneme döndük

"Güneş konuşmamız lazım " dedi sesi fazla emin çıkmıştı ilk defa duyuyordum bu ses tizini annem ilk defa bu ses tonu ile konuşmuştu ne olmuştu ki bu hale gelmişti...

Çok güzel şeyler olucak ben bile heyecanlandım... sevgili okurum buraya kadar geldiysen sana çok teşekkür ederim.

Yorum ve eleştiri yapmaktan çekinmeyin lütfen dikkate alıcam sizi seviyorum <3

Gece'nin  Güneş'i Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin