zaman ilerledikçe herşey değişiyor hayvanlar evler sokaklar ağaçlar herşey değişiyor ama tek değişmeyen insanlar insanlar neden boyle acımasızki iyi olmayı deneseler ne olcak acaba neyse ne halleri varsa görsünler gün geçtikçe acaba ne zaman ölceğim diye düşünceler içindeyim en kısa yoldan kendimi öldürsem acaba ne olur gerçekten yukardakine karşımı çıkmış olurum kafam çok karışık içimden oyle bağırmak geliyorki oyle sesimi duyurmak istiyorumki off off yolda gezerkene oyle birini gördümki beni benden alıp götürdü sanki sanki beni haps etmiş o gözler o kaşlar aman tanrım galiba aşık oluyorum dedim o yürümeye devam etti bende ama ona bakmaktan kafamı çeviremiyorum ve bi an ayağım takıldı ve kenarda birikmiş su birikintise düşü verdim ve kafamı kaldırdığımda kız dahil herkez güldü ama o an ben yine kıza tutulmuş bakıyordum hane nasıl desem acayip vuruldum ona eve geçtim yıkandım ve yatağa uzandım kızı aklımdan çıkaramıyorum rüyalarımı bile işgal nasıl bişey bu nasıl bir aşktır demek bu kadar etkili bişeymiş dün yürüdüğüm yolda oturdum acaba bida geçermi geçtiği zaman ne yapmalıyım onun yanına gitmelimiyim ona ismini sorsam acaba ne der bana bekledim bekledim ama hala gelmedi aradan okadar saat geçti niye gelmedi acaba düşünmeye çalıştım ama bişey gelmiyordu belki yarın umuduyla evime gittim ertesi günü bekledim ama eksik olan bişey var yarın çalışıyorum ozaman akşam geçerim o yoldan orda dururum gelirse kesin konuşcam onunla...
