Biranlık şaşkınlıkla sanırım olduğum yerde donup kalmıştım. Şuan ben yerde oturuyordum ve Asya kucağımda öylece uzanıyordu. Kıpırdamıyordu, nefes almıyordu hemen nabzını kontrol ettim. Nabzı atıyordu "çok şükür" diye geçirdim içimden.hemen ceketimi çıkartıp üstüne giydirdim. Kucağıma alıp yavaşça doğrulmaya çalıştım zaten zapzayıf incecik bir kızdı. Kucağımda ki kıza baktım"yetiştiricem seni Asya sabret. "dedim.
Hızlı adımlarla okulun revirine doğru yol aldım. Kapıyı ayağımla ittirdim asyaydı sedyeye yatırdım. Hemen revirdeki telefondan 112'yi aradım. Daha sonra koşarak sınıfa çıktım. Kapıyı çaldım. İçeri girdim. Serhat hoca endişeli gözlerle bana bakıyordu.
"hocam Asya... "
"ne oldu asyaya?"
"hocam Asyayı aramak için soyunma odasına gittim. En son oraya girerken görmüştüm onu. O yüzden oraya gittim ama Asya yerde yatıyordu!!
"ne diyorsun sen Mirza?"
"hocam Asya revirde ben ambulansı çağırdım ne olur gelip bakın lütfen!!"
"tamam. Sen sakin ol, geçicek.
" hocam bende gelicem"
"tamam gel ama sakin ol"
"tama hocam."
Serhat hocayla koşarak revire gittik. Asya hala hareketsiz bir biçimde yatıyordu. Elini tuttum."ne olur Asya seni bulmuşken beni bırakma. " dedim. Serhat hocayla göz göze geldik.
"siz sevgilimisiniz!?"
"hayır. Ama ben asyayı çok seviyorum. Sevgilisinden yeni ayrıldığı için ona söyleyemedim. Bana güvenmez diye ama ona çok aşığım."
"umarım uyanırda söyleyebilirsin.
Offff. Nerede kaldı bu ambulans?"
"bilmiyorum, bilmiyorum!!"
Ve uzaktan hafif uğultulu bir sren sesi...
Yavaş yavaş yaklaşıyordu ses...
Biraz daha ve biraz daha...
Sonunda gelmişti ambulans.
Hemen asyanın kontrollerini yaptı hemşireler ve içlerinden biri :
"hastaneye gitmemiz lazım. Hemde acilen."
"tamam hemen gidelim ne olur yeterki iyileşsin!!"
"tabiki hepimizin dileği o biraz hızlı olalım."
****
Asyanın ağzından:
Yavaş yavaş hayata dönmeye başlıyordum . Gözlerim açılıyordu. Kolumda bir sızı vardı. Elimde bir sıcaklık. Kafamı yavaşça sağa doğru çevirdim. Mirza yanımdaydı elimi tutuyordu sanırım geceydi ve uyuyordu. Kafasını karnımın üstüne koymuş yatıyordu. Çok susamıştım. Hemen yatağın yanında duran sehpanın üstünde su vardı ama Mirza rahatsız olmasın diye kıpırdamadım. Yaklaşık on dakika geçti artık dayanamıyordum Susuzluğa. Yavaşça solumdaki bardağa uzandım. Tam alıcakken birden bardak yere düştü. Mirza korkuyla fırladı yerinden. "özür dilerim. Benim hatam. "
"Asya??
Uyanmışsın!! "
"evet ama ne zamandır baygınım?"
"tam olarak iki gündür baygınsın."
"ne? Ne diyorsun Mirza?"
"valla yalan söylemiyorum."
"inanamıyorum ya?!
En son soyunma odasında üstümü giyiniyordum. Dur bisaniye ben çıplaktım.yani atletizm vardı sadice. Sen beni gördün demi?"
"dua et ben gördüm. Başkası görmedi.
" niyeki sende yabancısın. "
" hiçte bile aslında en yakınınım.zaten başkasını göndermedim. Senin müsait olmadığını düşünmüştüm. Allahtan ben gelmişim. "
" niye senin dışında kimse göremez? "
" çünkü!?!! "
Yazardan :evet yeni bölüm böyleydi. Umarım beğenirsiniz. Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum. Sizce Mirza aşkını itiraf edicekmi??
