Kookmin's Love Is Blind

Choose

"Bababa na tayo anak,kapit kang mabuti"

"Opo Papa"

Hinigpitan niya ang pagkakapit niya sa mga braso ng Papa niya habang pasan siya nito.

Kaya naman niyang bumaba ng hagdan kahit mag-isa lang siya but tonight he feels really weak na parang any moment babagsak lang siya sa sahig dahil literal na nanghihina ang mga tuhod niya.

Eto siya ngayon,parang 5 years old na batang karga ng Papa niya. Tumanggi naman siya subalit nagprisinta ang kanyang ama na buhatin siya. He love it though. Papa's boy pa naman siya kaya gustong-gusto niya ang atensyon na ibinibigay sa kanya ng kanyang Papa,siyempre pati ng kanyang mama at kuya.

"Mukha kang may sakit anak,are you sure you're okay?"

"Mhm..I'm fine Pa. S-si Jungkook wala pa po ba?"

"Wala pa eh,pero sabi niya babalik siya dito so wait nalang muna natin ok?"

Di na siya sumagot but just nods his head as a responds. Habang bumababa sila sa hagdanan,biglang huminto ang papa niya sa paglakad.

"G-Goodevening po uncle..Love"

Hindi niya alam kung pa'no niya haharapin o kausapin ang tila bagong dating na si Taehyung na matapos nilang magkasagutan kaninang umaga,nagpunta pa din ito ngayon kahit sinabi niyang ayaw muna niyang marinig ang boses nito.

"What are you doing here,Taehyung?"

"I know,i fucked up po uncle..s-sorry po,I just wanna talk to Jimin"

"E pa'no kung ayaw niya? Taehyung,hanggat maaari ayokong makealam sa relationship niyo ng anak ko pero kung ang bunso ko na ang nasasaktan,ibang usapan na yan. Mamamagitan ako sa ayaw mo man at gusto. Ang mabuti pa,umuwi ka na muna"

"P-pero uncle"

He sighed,doesn't want to argue with Taehyung anymore. He wants an explanation,no he just want to make everything clear between them.

"Taeh--

"Papa,ibaba niyo na po ako. I think,we need to talk"

"Fine. Just call me if you need something"

"Opo Pa"

Dinig niya ang mahinang pagbuntong-hininga ng kanyang papa habang papalayo ito sa kanila ni Taehyung to give them privacy.

"Lov--

"Don't call me that,Taehyung. Kung magpapaliwanag ka,magsalita ka na. Let's make this talk quickly"

Ramdam niya ang presensya nito na papalapit sa kanya. Di nga siya nagkamali as he felt his boyfriend's large hands taking his.

Tinangka niyang bawiin ang mga kamay niya mula dito subalit hindi siya nito binitawan at naramdaman niyang inalalayan siya nito para makaupo sa malambot nilang couch.

"I-I'm sorry,Chim..I didn't mean to shout and fought back to you. And sorry sa mga nasabi ko kanina,di ko talaga sinasadya."

"Di mo sinasadya? After you accused me and jungkook doing some 'miracle' as you said,sasabihin mo di mo sadya? Come on,Taehyung. Tagal na nating issue yan diba? Palaging si Jungkook na lang ang pinagbubuntunan mo ng sisi kapag nagtatalo tayong dalawa. Si jungkook na walang ibang ginawa kundi ang samahan lang ako,ang manatili sa tabi ko na dapat ikaw na boyfriend ko ang gumagawa. You know what? You should've just told me that I'm only a burden for you,than cheat behind me. It's not fair,Taehyung"

"I'm not cheating,Love. Maniwala ka naman sana saken. You're not a burden for me,Chim. Please,patawarin mo na'ko"

Binawi na niya ang mga kamay niyang hawak nito at tinangkang tatayo but Taehyung was too quick to catch him up and sat him again.