"Lili ..."
"အြန္း ......."
ျပန္ထူးသည့္အသံက အိပ္ခ်င္မူးတူး ...
"Lili ထေတာ့ သြားရေအာင္ နွင္းမုန္တိုင္း ရပ္သြားၿပီ ..
အဘိုးကိုေက်းဇူးတင္စကားေျပာၿပီး သြားရေအာင္လို႔ေနာ္ .."
"အြန္းပါ ခဏေလး အရမ္းေအးေနလို႔ .."
"ဟာ ထပါဆိုေနာ္ Lili ya ..!omma က ေမ်ွာ္ေနေလာက္ၿပီ ...."
ေျပာရတာလည္း ေမာလွၿပီ ထိုLiliက မထသည့္အျပင္ ေစာင္ကို ဆြဲၿခံဳလိုက္ေသး ။jennieလည္း စိတ္မရွည္ေတာ့ပဲ
lisaရဲ႕ လက္ကို ဇြတ္ဆြဲ ကာ ထရန္ႀကိဳးစားေတာ့ lisaက
jennieရဲ႕ လက္ကို အားနဲ႔ ျပန္ဆြဲ လိုက္ေလရာ nini ကိုယ္ေလး lili ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္သြားသည္။
"ဟာ ..."
"Nini..အရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ ..ဘာလို႔ ဒီပိစိေလး ကို စြဲလမ္းေနရတာလည္း lili မသ္္ိေတာ့ဘူး .."
"Lili.!! အခု ထမွာ လား မထဘူးလား မထရင္ လက္ေတာင္ကိုင္ခြင့္ျပဳမွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္ ..."
"Ohh...no! အဲ့ဒါေတာ့ မျဖစ္ဘူး Ok ok ထမယ္ ထမယ္ ဒါေပမယ့္ .."
Lisaက သူ႔ပါးေလးကို niniေရွ႕ ထိုးေပးေလသည္။
nini က လက္ညိဳးေလးနဲ႔ပါး ကို တျခားတဖက္တြန္းလိုက္ကာ ...
"ဟီး ...မနမ္းပါဘူးေနာ္ မ်က္နွာ လည္း မသစ္ရေသးပဲ
no pr.."
"တခါ တည္းပါ ကြာ လုပ္ပါ .."
Jennie လည္း lisaရဲ႕ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို နမ္းလိုက္သည္။
"ေတာ္ပီ သြား မ်က္နွာ သြားသစ္ ဒီမယ္ အက်ီ ၤထုပ္ထားတယ္
Nini ေ႐ြးေပးတာပဲ ၀တ္ .."
"ဟုတ္ကဲ့ပါ .."
Lisa နဲ႔ jennieတို႔ နွင္းမုန္တိုင္းလည္း စဲၿပီးဆိုေတာ့ ဘူဆန္ကို ခရီး ဆက္ၾကရမည္။အဘိုးကိုလည္း တက္နိုင္တဲ့ဘက္က ေထာက္ပံ့ခဲ့သည္။
"ယူပါ အဘိုးရဲ႕ ..သမီးတို႔က ကန္ေတာ့တာပါ .."
"မဟုတ္တာပဲ သမီးတို႔ရယ္ ..အဘိုးကူညီခဲ့တာ အဲ့ဒါေတြ ေမ်ွာ္မွန္းလို႔ မဟုတ္ပါဘူး .."
"ဟုတ္ အဘိုး ..သမီးတို႔လည္း အဘ္ုးိရဲ႕ ေစတနာကို ေလးစားလြန္းလို႔ပါ လက္ခံပါ အဘိုးရယ္ .."
