"Lili....ဆန္ျပဳတ္ေလးေသာက္ရေအာင္ေနာ္ ခဏ ထိုင္လို႔ရလား .."
Jennie မွာ lisaရဲ႕ Dr အျဖစ္ေနရသည္။ အစစအရာရာ လိုေလေတးမရွိ အကုန္လုပ္ေပးရသည္။
မနက္လင္းရင္ မ်က္နွာ သစ္ေပးရသည္။ သူ႔လက္ေတြ မွ မလႈပ္နိုင္ေတာ့တာပဲ။ဆန္ျပဳတ္ ခြံေကြၽးရသည္။ jennie အၿမဲ သူ႔ေဘးက မခြာ ညအိပ္ရင္လည္း ..သူ႔ကုတင္ေဘးမွာ ေနာက္ထက္ ကုတင္တစ္လံုး ထားခိုင္းကာ တညလံုး ဂရုစိုက္ေပးရသည္။
"ဟင့္အင္း Dr ..ကြၽန္မ မေသာက္ခ်င္ဘူး .."
"Liliရယ္ နည္းနည္း ျဖစ္ ျဖစ္ ၀င္ေအာင္ေသာက္လိုက္ေလေနာ္ ...အစာ ရွိမွ ေဆးေသာက္လို႔ရမွာေလ ျမန္ျမန္ ျပန္က်န္းမာ လာမွာေပါ့ ...ေနာက္ၿပီး ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ရမယ္ေလ ."
Lisa ရဲ႕ ေျခေထာက္ ဒဏ္ရာ ကလည္း အေတာ္ျပင္းသည္ဟု ဆိုရမည္။
"Dr..ကြၽန္မကို ဘာလို႔ အရမ္းဂရုစ္ိုက္ေနတာလည္းဟင္ .."
Jennie ၿပံဳးလိုက္ၿပီး ...
"Liliက nini ရဲ႕ အခ်စ္မို႔လို႔ေလ .."
"ဘယ္လို ..."
"ဟုတ္တယ္ Lili.က niniရဲ႕ အခ်စ္ပဲ
niniကို ပိုင္ဆိုင္ရမယ့္သူ niniရဲ႕ နွလံုးခုန္သံေတြကို ျမန္ဆန္ေအာင္ လုပ္ေပးနိုင္တဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ သူေလ .."
"Sorry ပါ dr ကြၽန္မ ဘာမွ မမွတ္မိေတာ့ဘူး .."
Jennie တေယာက္ lisaရဲ႕ လက္ေလးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ...
"ျပန္မွတ္မိေအာင္ Nini တို႔ေတြ ႀကိဳးစားၾကမယ္ေလေနာ္ .."
Lisaက jennieလက္ထဲက သူ႔လက္ကို ဆြဲ ထုပ္လိုက္ၿပီး
"Dr...အရမ္းပင္ပန္းေနၿပီမလား အိမ္ျပန္ၿပီးနားသင့္ၿပီေလ .."
Jennie ေခါင္းရမ္းလိုက္ကာ ..
"ဟင့္အင္း မျပန္ဘူး ...niniက liliေဘးမွာပဲ ေနမွာ
လာပါ ဆန္ျပဳတ္ေလးေသာက္လိုက္ေနာ္ ၿပီးရင္ ေဆးထိုးရအံုးမွာ .."
"Boo....Dr ေဆးမထိုးဘူးေနာ္ .."
jennie ရီလိုက္ၿပီ း စိတ္ထဲမွာေတာ့ သူ႔အက်င့္ေလးေတြ မေပ်ာက္ေသးပါလားလို႔ ေတြးမိသည္။
"အြန္းပါ မထိုးေတာ့ဘူး ေဆးေလးနဲ႔ ဆန္ျပဳတ္ေလးေတာ့ ေသာက္ေနာ္ .."
