Moja Dusza

Na imię jej Nadzieja

Powoli otulam się w płaszcz nadziei

Odsuwając się od trwogiej ciemności

Mijając swoje smutne troski

Podziwiając zostawione widoki

Zaczynam oddychać pełną piersią

Krocząc ku nadziei

Z wysoko ustawioną głową

Nie bojąc się już śmierci

Nie czując strachu, lęku, obaw