Another Series I [ZG Ver]

ကိုယ္ေပ်ာက္ျခံဳထည္

ေဆာင္ႏွင္းေလေျပေတြ တဝီွးဝွီး တိုက္ခတ္လာၿပီ။
ညေန အိမ္အလွည္သြား ေက်ာင္းသား/သူ
မ်ား လာေရာက္ေတာ့မွာပါလားေနာ္။

ဟယ္ရီ ေလသာျပတင္းမွ ေဆာင္းရာသီနံနက္
ကို ခံစားယူေနသည္။ကိုယ္ ေဆာင္းရာသီကို
မလိုလားပါ။ဘာေၾကာင့္ရယ္ေတာ့မသိ...ကိုယ့္
ကိုပ်င္းရိေစတဲ့စိတ္ေတြျဖစ္ေပၚေစသည္က
ထိုေဆာင္းရာသီရဲ႕ အေအးဓာတ္ဘဲ မဟုတ္ပါ
လား။

"..."

အသံတစ္သံ ဇီးကြက္အသံပဲ။ကိုယ့္...
အေဝးဆီ လွမ္းၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္ဆီတည့္တည့္
တိုးဝင္လာေသာ စာလႊာပို႔ဇီးကြက္ေလး
ကိုယ့္ ျပတင္းလက္ရံမွ လက္ေတြဖယ္ေပး
ေတာ့...ဇီးကြက္ဟာ ျပတင္းလက္ရံတြင္နား
ၿပီး...ႏႈတ္သီးတြင္ ပါလာေသာစာေစာင္နဲ႔
တစ္ခုေသာအရာကို ယူလိုက္မိသည္။
တခဏအၾကာဇီးကြက္ထပ်ံသြားၿပီ။

ကိုယ္ စာကိုဖြက္ေဖာက္ဖတ္ၾကည့္မိတယ္။

"ဟယ္ရီ ေပ်ာ္ရြင္စရာခရက္စမတ္
ေလးပါ။"

စာလံုးေဘးမ်ားက တန္းစီကာလႈပ္႐ွား
ကခုန္ေနၾကသည္။ေနာက္ၿပီး ခရစ္စမတ္
သစ္ပင္ေလးေအာက္မွာ ေကာင္ေလးႏွစ္
ေယာက္လက္ေဆာင္ေပးသည့္ပံုကိုလည္း...
လႈပ္႐ွားေစေအာင္ ဂါထာမန္းမႈတ္ထားေလ
ရဲ႕...
ကိုယ္သေဘာက်စြာျပံဳးရမိရင္း...ပို႔လိုက္
ေသာတစ္ခုေသာစၥည္းဟာ ပါဆယ္ၾကဳတ္
အေသးေလးျဖစ္သည္။

ကိုယ္ဖြင့္ေဖာက္ၾကည့္မိေတာ့...
ေခ်ာကလက္ေရႊေဘာလံုးေလး...
ေရႊအပတ္အားဖယ္ထုတ္ေတာ့...ေခ်ာကလက္
ေဘာ္လံုးေလပဲ။

႐ိုး႐ိုးေခ်ာကလက္ေဘာလံုးေလးမဟုတ္...
ေခ်ာကလက္လံုးေလးဟာ...ကိုယ့္ လက္ဖုဝါး
ထဲ တျဖည္းျဖည္းအရြယ္အစားႀကီးမားလာ
သည္။

"ဝိုး"

ကိုယ္ တအံ့တျသျဖစ္ရင္း...ေခ်ာကလက္
ေလးကို စာေနလိုက္မိေတာ့သည္။ကိုက္စား
ေနသည့္အတိုင္ ေခ်ာကလက္လံုးေလးက...
အရြယ္အစားႀကီးႀကီးလာေနေသးတာ..
ကြာဖယ္ေဘာလံုးအရြယ္အစားမွ်ေလာက္ထိ
မွာ အရြယ္အစားမတက္ေတာ့ဘဲ ရပ္တည္
သြားသည္ေလ။ကိုယ္ အားရပါးရစားေန
တုန္းမွာ...အခန္းထဲေျပးဝင္လာသူက
ရြန္...