Herşey bi bakışla başlamıştı öylede bitti.Herkes ona serseri derken ben serserim diyodum.Serserinin gerçek adı Burak tı ama kimse ona adıyla seslenmezdi.Bi akşam Konuşmak için serseriyi Aradım ama cevap vermedi ve hiç böyle bişey yapmazdı.Evine gittim kimse yoktu.Herzaman takıldığı bir depo vardı oraya gittim ve o an doğduğuma pişman oldum. Önce beni görmedi. Daha sonra beni gördü.Bi Kızın üstündeydi.Beni görünce hemen kalktı ve bana doğru gelmeye başladı.O bana doğru gelirken ben koşuyordum.Arkamdan yetişip kolumu yakaladı.Beni yüzüne bakmaya zorladı
-"Bırak beni"dedim.Ama hiçbir işe yaramadı.kolumu sıkıp"Senin burda ne işin var"diye sordu.
-"Sadece seni meak etmiştim ama keyfin yerindeymiş"dedim. Gözlerimin içine bakıp
+" Senden başka kimseyi sevmediğimi biliyorsun" dedi. Kalbimi kırmıştı.
-"Belli oluyo" dedim.Tam arkamı döndümki Karşımızda o kız var bizi izliyordu. Burağın elinden kurtulup kıza vurmaya başladım
O an o kızı elimden kimse alamadı. Benim adım simgeydi. Ben herşeyi yapardım. Kızın o güzel yüzünü dağıttım. Kız Koşarak yanımızdan ayrıldı. Ondan sonra bende yürümeye başladım ve kimse beni durdurmadı....
