• Kabanata 2•

2 0 0
                                    

Flashback

"I'll pay just tell me where" sabi nito. Napaka mature naman nito magsalita. Nagiisip muna ako at sa tingin ko naman gagawin niya ang sinabi niya.

"Sige! Babayaran mo ko huh?" biro ko dito. Nagbuntong hininga ito at inilahad ang kanang kamay nito saakin. Tinignan ko ang kamay na iyon at ni lipat sa mga mata niya.

"Yes, just lead me the way." sabi nito, kinamayan ko din siya, para kaming mga maya yaman sa pelikula na pinapanood namin na nakikipag shake hands. Ngumiti ako sa kaniya, na tanggap ko lang ay pagtungo. Kaya inirapan ko na lang ito.

"Tara, lets follow me. " sabi ko. Narinig ko ang mahina g pag tawa nito. Kaya sinamahan ko ito ng tingin.

"Your grammar is wrong." sabi nito at umiling iling pa. Nainis ako.

"It should be just, follow me. Not let's follow me." pag tatama nito saakin. Kinagat ko ang aking labi sa sobrang inis.

"So, ikaw nga nasa pilipinas ka nag-ingles ka dyan, duh!" sabi ko na lang, inirapan ko ito bago samahan siya paalis dito.

Habang naglalakad, sumilip ako sa kaniya. Ang mga kamay niyo ay nakasulat sa kaniyang mga bulsa. Ang yabang talaga. Pag anak mayaman talaga, mayayabang. Tumgin ito saakin. Kaya inirapan ko siya.

"why are you rolling your eyes on me?" sabi nito.

"Wala." sabi ko at binalik na sa daan ang mga mata.

"Tsk."

Ginigigil talaga ako ng ugali nito. Samantalang kanina umiiyak sa likod ng puno. Iwan ko kaya to. Iiyak kaya to.

"Hoy, babae." sabi nito. Lumingon naman ulit ako.

"oh?!" iritang tanong ko. Inirapan ko siya. Badtrip talaga yung lalaking to. Masyadong masama yung ugali wala man lang respeto.

"Dont roll your eyes on me!" irita ding sabi niya saakin.

"Bakit ba?" sabi ko na lang dito.

"If you are planning to lost me here. Don't you try. Cause I'll sue you."

Sue? Ano yon. Ay basta. Alam kong pagbabanta yon. Lalo ako nainis.

"Hoy, lalaki! Ako na nga nag ma magandang loob sayo. Sa pangit ng ugali mong yan. Ang yabang mo! Samantalang kanina umiiyak kan naman! Hmp!" tinalikuran ko to at nag pa tuloy sa pag lalakad.

"I'll pay you later, why are you so mad about" sabi pa nito. Hindi ko na lang ito pinansin.

Nagpatuloy ulit kami sa paglalakad hanggang ma rating namin ang falls. Nakita naman agad ako ni Lisa, na halatang kanina pa naghihintay saakin.

"Trexia!" Tawag nito.
"Saan kaba pumunta? Nainip ako kakahintay sayo kaya sinimulan ko na ang pag gawa ng purselas." Nakita niya ang bata sa likod ko.
"Oh sino yan?" Tanong nito.

"Ah, siya, hatid ko lang sa labasan, hintayin mo na lang ako dito." sabi ko. Nagpatuloy kami sa pag lakad. Hindi naman pinansin ni nobita si Lisa. Wala talagang kwenta.

Walang nag sasalita saamin, hanggang nakala as na kami ng falls. Sumalubong saamin ang kotse g dalawa at huminto sa di kalayuan.

"Mom!" sigaw nito.
"Mommy!" sigaw ulit nito bago tumakbo papunta sa kung saan ang kotse. Masasabi ko ngang mayaman siya. Pag bukas ng pinto ng kotse, n a kita ko ang babaeng naka dress na maganda. Maganda rin ito base sa makikinis at muka nitong maganda. Maputi din ito tulad ni nobita. Nagyakapan sila at may sinabi si nobita, na hindi ko naman masabi kung ano. Nakita ko ang pag aalala ng nanay niya. Umalis na ako para balikan si Lisa sa loob.

"Sabi niya babayaran niya ako." sinipa ko ang bato na nasa daanan ko.

"Lima lang naman ang hihingin ko." inis pang sambit ko.

"Hoy!" Gulat ako na na patingin sa sumigaw.

"Anong minumukmok mo dyan. Kase umalis na yung batang yun, 'no?" Pang aasar pa nito. Hina pa's ko ito ng mahina sa braso at inirapan siya.

"Lisa, wag mo ko ginugulat ng ganon" Sabi ko at pumunta na sa batuhan.

"Sino ba yung kasama mo?" tanong nito saakin. Hindi ko rin naman alam kaya nag taas balikat na lang ako. Pagod na ako mag paliwanag. Kanina pa ako naubusan ng laway sa sagutan namin ni nobita.

"Tara na gumawa ng tayo, para makabenta agad bago lumubog ang araw." Ani ko.

"Ok. Sayang gwapo pa naman din. Kamuka niya si Mario sa section One, 'no?" sabi pa nito. Dinamay pa si Mario.

"Lisa, Nine palang tayo. Dat hindi natin iniisip ang mga ganyan." sabi ko dito at nag pa tuloy sa mag lusot ng mga she'll sa tali.

Nagbuntong hininga ito bago Nagpatuloy. Pero bigala na lang ito tumingin saakin at ngumiti. Binato ko sa kaniya ang katatapos ko lang na purselas. Ang mga ngiti kase nito ay pang aasar lang. Sinamaan ko siya ng tingin para lang tumigil siya. Madaldal talaga si Lisa at mapangasar, lagi siya ang unahan sa listahan ng magiingay at magugulo sa klase. Pero minsan tinatanggal ko rin siya, ako kase ang president ng klase kaya pede ko yun gawin.

"Da't tinanong mo malay mo destiny pala yon? Tuloy pa nito.

" Hindi nga sabi. Saka mayaman yon, Di hamak na mas gwapo naman si Nico Don. " sabi ko pa. Si Nico ay kaibigan namin ni lisa. lagi kaming magkasamang tatlo. Sanay na kaming tatlo sa mga lambingan kase araw araw naman kami magkakasama. Ngayun sumama siya sa taty niya, namalaot sa dagat para mangisda.

"Yung kutong lupa nayon? gwapo? duh!"

Yes, lagi silang nagbabangayan, pero nagkakaayos din naman. Nakakarindi na nga ang mga boses nila e.

"Pero sayang talaga. Bagay pa naman kayo." Sabi pa nito na nakanguso.

Umiling-iling na lang ako at nagpatuloy na ulit sa ginagawa.






The Line On Us (Asuncion's Series #2) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon