🚫WARNING!!! TYPOGRAMMATICAL ERRORS AHEAD!!!🚫
—Future Me
I'm very tired, too tired para pakinggan ang mga criticisms , judgements nila. Can't they even realize how frustrated and depressed i am??
They say I'm worthless, talentless, unimportant!! I'm tired hearing those words that makes you down and drown.
I failed ,i didn't won again. I ended up failing their test, napunta na naman ang consolation prize sa mga kamay ko. Talo na naman ako sa lintek na singing contest na yan!!
Tas pag-uwi ko na naman sa bahay, sasabihan na naman ako na bobo, panget ng boses!! Parang nahihingalo na pusa! Walang gamit!! Can't they even also realize that I'm trying!??
Di ko na lamang namalayan ang patuloy na pagtulo ng aking mga luha na kanina pang gustong kumawala .
Tao rin ako, nahihirapan, paos, at patay na ang confidence na nakakubli noon!!
Di ko mapigilan ang matinding sakit na ito, kaya agad kong kinuha ang cutter at itinutok iyon sa direksyon ng pulso ko. Kasalukuyan akong nagmumukmok dito sa cr ng school na to, nakaharap sa salamin habang umiiyak.
"Mio!! Buksan mo tong pinto!!! Ako na lamang ang mageexplain kay tito na malulupit ang mga kalaban mo!!" nag-aalala nitong sambit kasabay ang sunod sunod na mga katok.
Bago ko pa itong hiwain ay ,diretso muna akong tumingin sa salamin kung saan nakikita ko ang aking tanging repleksyon na tila nasasaktan na.
Napapikit na lamang ako at huminga ng malalim, naghahanda sa paghiwa nito. Ngunit nang buksan ko ang mga mata ay tumambad sakin ang isang babaeng kumakanta sa entablado.
Magandang pakinggan ang boses nito, tila nagsusumamo at ramdam na ramdam mo dito ang matinding emosyon . Napaka-lambot at mala-anghel. Sobra rin itong nagpapagaan ng loob.
Napaluha na lamang ako sa nakikita at naririnig. At di namamalayang naihulog ko na pala ang cutter na hawak hawak ko kanina.
Mariin kong pinagmasdan ang bawat galaw at pagkanta ng babae. . .
Patuloy pa rin ang pagtulo ng mga luha sa aking pisngi , habang pinapanood ang sarili'ng masayang kumakanta sa harapan ko.
—
