KRAL Vjin/taejin (TAMAMLANDI)

Asıl şimdi esir oldun!

Kafamdan dökülen su ile birlikte derin nefes aldım.
Ya geceden beri kaçıncı kova bu ya?

Dün gece yakalanır yakalanmaz bizi  bir dükkanın   içindeki kiler e  bağlamışlardı.

Karnıma  atılan yumruklar, tekmeler, arada kılıç darbesi hiçbir i artık etki etmiyordu alışmıştım.

Ama sinirimi bozan tek şey bir sandalye çekerek bizi izleyen Kral'dı.

"Hey asker! Şimdi tekme atman lazım. "

Asker gülerek bana baktı. Bu haksızlık! Çok güzel gülüyordu.

"Asker bak ne diyeceğim?  Eğer burada ölmezsem sonra bir randevuya çıkar mıyız? Bu gülüşü o zaman izlemek daha keyifli olur. "

Asker ne diyeceğini bilemezken karnıma atılan yumrukla başım arkaya düştü.

Kral bana vurmuştu.

"Ooo kral hazretleri! Sonunda  yerinden kalkıp beni ziyarete geldin ha? Ama şuan çok yanlış zaman.

Şuan askerinle mühim meseleler konuşuyoruz."

Kral, Asker e bakarak bağırdı.

"Dışarı çık! Kimse girmeyecek buraya!"

"Pe-peki efendim."

"Ama asker! Gözümden düştün. Kekelemek  yakışmadı sana. "

Kesinlikle kafayı yemiş durumdaydım. Gülüyordum.
Yüzüme  vurmamışlardı.
Ama karnım çok pis mor olmuştu.

Ama yine de  mükemmeldim.

"Bizi yalnız bırak kral. Askerin ile   konuşuyoruz."

" kes sesini! Sen kimseyle konuşamazsın!

Sana hayatını verdim esir. Neden onu önemsemedin? "

"Özgürlük olmayan hayatım.."

"En azından zarar vermiyordum sana."

Bana sinirle bakıyordu.

Karşımda duruyordu.

"Kaçmak istedim ve bunu yoongi ye söyledim. O nerede? "

"Jimin ilgileniyordur.

Her istek gerçekleşemiyor esir. "

Bana bir adım daha yaklaştı.

"Eğer şuan isteklerimi yapsaydım, bu rütbede olamazdım. "