KRAL Vjin/taejin (TAMAMLANDI)

let me down slowly

Yıl 1998 Korea,seoul

"Hey! Vante nereye gidiyorsun dostum?"

Vante arkasını dönerek çocuğa baktı.

"Oğlum okul çıkışı olmalı Hyung! Onu alıp geleceğim. "

Jongin kafasını sallayarak işine,paket yapmaya döndü.  Vante ise hızlıca arabistan binerek oğlunu almaya gidiyordu. Ama ne yazık ki evren sanki bunu istemiyormuş gibi sürekli kırmızı ışığa takılıyordu. Kornaya basıyor hızlı olmalarını söylüyordu.

Sonunda oğlunun okuluna gelmeyi başardığında arabayı park ederek etrafa baktı. Ancak öğrenciler azdı.

Karşıdan gelen oğlumun öğretmeni Bayan solar ı görünce ona selam vererek oğlunun nerde oldugunu sordu.

"Arkadaşlarıyla beraber çıkmıştı. Yoksa bulamadınız mı?"

"Normalde bekledigim yerde yok Bayan Solar. Arkadaşları ile bir yere gitmediğinden emin misiniz?"

"Evet. Duymadım bir yere gideceklerini. Zil çalalı çok olmadı. Etrafa bakıp bulabiliriz."

Vante hızlıca kafasını sallayarak etrafa baktı. Sınıflara,Lavobaya,spor salonuna,okul bahçesine...

'Tanrım ne olur Wonpil i benden alma."

Bakmadığı yer kalmamıştı ki okul çevresine bakmak için okuldan çıktı.

Gözleri etrafı ararken üst geçidin orada bekleyen ve karşısına eğilmiş adamı dinleyen çocuğunu görünce derin bir nefes verdi.

Hızlıca giderek çocuğuna sarıldı.

"Neden beklemedin ha? Sana birşey olur diye ne kadar koktum biliyor musun! Annene nasıl hesap verecektim? Çocuğuma da bakamadım mı diyecektim?"

Vante sinirli bir şekilde bunları derken çocuk sakince konuşuyordu.

"Hayır baba. Anneme hesap vermezdin. Çünkü bu amca beni koca bir arabanın altında kalmaktan kurtardı.

Koruyucu bir melek gibi çekti beni."

"Nasıl bu kadar dikkatsiz olabiliyorsun? Çocuğun okuldan dışarı nasıl çıkıyor? Ya ben görmeseydim. Tanrı aşkına! Ben sadece sıradan bir  çalışanım . Koruyucu melek değil-"

Vante başını kaldırıp bu adama daha fazla dayanmak istemediğini söyleyecekken donakaldı.

Ikisi de...

Taehyung anlamaz gözlerle adama bakmaya devam etti.

"Seokjin?"

  Karşısındaki adam ise donmuş şekilde onu izliyordu. Elini kaldırdı ve elini vante nin yüzünde dolaştırdı.

Gözünden yaş aktı.

"Taehyung?"

Taehyung karşıdaki adamın beline sardı ellerini.

"Bunu duymamalı çok  oldu."

Gülümseyerek Seokjin in yanağını öptü. Ona bakanlar oldu tabii.

Ama kimin umrunda?

"Tanrı seni tekrardan karşıma çıkardı. Şükürler tanrım."

Ve iki aşık için yeniden bir başlangıç oldu. Oysaki sonlarından daha iyi bir şekilde...

Ve Tanrı Yoongi nin ettiği duayı kabul etmiş,bu iki aşığın kaderlerine birbirlerini yazmıştı.

Ve Yoongi bu mutlu çifti cennette izliyordu. Yüzündeki güzel gülümsemesiyle.

"Çünkü gerçek aşkı bulmuş iki aşık. Çünkü mucizeler gerçekti. Bu iki delikanlı gibii. "

Bölüm sonu~~~~

Finalde miyiz ya ?

Güzel bitti mi

Aslında böyle bir finnish beklemezdim ama neden olmasın dedim.

(Buna benzer bi kitap okudum aslında. Şimdi farkettim böyle olduğunu ama o kaisoo ydu ve  ah kısaca kopya çekmedim. Sadece aşklarının sonsuz ve güzel olması için çabaladım)

Ben inanıyorum ki Taejin gerçek.

Birgün karşımıza kadınlarıyla çıkana kadar öyle devam edecek.

Ya da dispatch bu iki gay çifti açıklayana kadar dnckdkf

Taejin le kalın

Onlardan şüphe etmeyin

Ve yakın zamanda yayınlanacak MAFYA TAEJIN e destek olmayı unutmayın:)

Öperim sizi yanaklarınızdan.