ဟန္​(ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ ့ဟန္​)

အပိုင္​း(၁)

*ဇာတ္​​ေကာင္​ႏွစ္​ဦးျဖင္​့သာ
​ စိတ္​ကူးယဥ္​ ဖန္​တီးသည္​။*

တကၠသိုလ္​​ေက်ာင္​းထဲကို တစ္​​ေယာက္​တည္​း
မရဲတရဲ ျဖင္​့ ​ေျခခ်မိသည္​။
ဆိုင္​ကယ္​ stand ရဲ ့
လြတ္​​ေနတဲ့ ​ေနရာ မွာ
က်​ေတာ္​့ရဲ ့ scoopy ဆိုင္​ကယ္​
အမည္​း​ေရာင္​​ေလးကို ထိုးလိုက္​သည္​။
ၿပီး​ေနာက္​ ဇာတ္​​ေသာ့ခတ္​ကာ
က်​ေတာ္​ ယူထားတဲ့ major ရဲ ့
ဌာန ဆီသို ့ ဦးတည္​လာခဲ့သည္​။
အခ်ိန္​အားျဖင္​့ (၉)နာရီ​ေလာက္​႐ွိမည္​ထင္​။
​ေနထြက္​​ေန​ေသာ္​လည္​း ​ေဆာင္​းရာသီမို ့
အ​ေအး မပ်က္​​ေပ။
ပထမဦးဆံုး တကၠသိုလ္​စတက္​​ေသာ​ေန ့။

"ဟူး.."

က်​ေတာ္​ စိတ္​ကို ​ေျဖ​ေလ်ွာ့ကာ သြားရင္​း
​ေရာင္​လည္​လည္​ျဖင္​့ ဌာန​ေ႐ွ ့​ေရာက္​သြားသည္​။

"ဟဲလို..​ေအး..ဘယ္​မွာလဲ
မလာ​ေသးဘူးလား.."

တစ္​ဖက္​တြင္​~~
"​ေအး ျမတ္​မွဴး​.. ငါထြက္​လာ​ေနၿပီ
​ေက်ာင္​း​ေရာက္​ဖို ့​ေတာ့ လို​ေသးတယ္​ဟ..
အတန္​းထဲ ၀င္​ထိုင္​ႏွင္​့​ေလ.."

"အာ!!..ငါတစ္​​ေယာက္​တည္​း..
မထိုင္​ရဲပါဘူး.."

"..​ေရာ္​...ခက္​ၿပီ..ျမတ္​မွဴးရယ္​
ဘာမွ မျဖစ္​ပါဘူး..၀င္​ထိုင္​ႏွင္​့ပါ..
ငါလာ​ေနပါႁပီဆို..."

"ငါ...ငါ..​ေၾကာက္​တယ္​ဟ..."

"​အလို​ေလး​ေနာ္​...
​ေၾကာက္​ရ​ေအာင္​ အတန္​းထဲကလူ​ေတြက
ကိုက္​မစားပါဘူး..၀င္​ထိုင္​မွာသာထိုင္​ႏွင္​့ ..
ငါ ​ဆိုင္​ကယ္​ ​ေမာင္​း ​ေနလို ့
ဖုန္​းခ်လိုက္​ၿပီ~~ဒါဘဲ.."

"တြီ..!"

"အာ..ဖုန္​းခ်သြားၿပီ..က်စ္​!.."

မထူးပါဘူး​ေလ..
​ေရာက္​မွ​ေတာ့ အတန္​းထဲ၀င္​ထိုင္​ရမွာ​ေပါ့

အခန္​းကို ​ေက်ာင္​း မတက္ရ​​ခင္​ကတည္းက
စံုစမ္​းထားလို ့​ေတာ္​​ေသးသည္​။
မဟုတ္​ရင္​ တစ္​​ေယာက္​တည္​း
ပို​ေယာင္​လည္​လည္​ ျဖစ္​ဦး မွာ။

ျမတ္​မႉး အခန္​းထဲ၀င္​လိုက္​ၿပီး
​ေ၀့၀ဲျကည္​့​ေတာ့ ​အလယ္​roleရဲ ့
​ေနာက္​ဆံုးခံုလြတ္​​ေန၍ ၀င္​ထိုင္​လိုက္​သည္​။
အတန္​းထဲ ထိုင္​​ေနသူ လူအမ်ားစု
မွာ ဖုန္​းကိုသာ စ္ိတ္​၀င္​တစား သံုး​ေနၾကၿပီး
တခ်ိဳ ့သိတဲ့သူ အခ်င္​းခ်င္​းက
စကားစျမည္​ ​ေျပာ​ေနၾက​ေတာ့
စကားသံ​ေတြ​ေရာ ဖုန္​းသံုးတဲ့ အသံ​ေတြပါ
အတန္​းထဲ ဆူလို ့ညံလို ့။
သူ ့အာ႐ုံနဲ ့ သူဆို​ေတာ့
ျမတ္​မွဴး ကိုလည္​း ဘယ္​သူမွ
သတိမမူၾက​ေတာ့ စိတ္​​ေတာ့ သက္​သာရသည္​။
႐ုတ္​တရက္​
ျမတ္​မွဴး ဆူညံမႈ​ေတြၾကားထဲမွ
​ေအးခ်မ္​း မႈ တစကို ျဖတ္​ကနဲ
ခံစားလိုက္​မိသည္​။
ျမတ္​မွဴး ​ေသခ်ာျပန္​ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့
အဲ့ဒါက...
လူတစ္​​ေယာက္​ ျပံဳးရယ္​​ေနျခင္​းျဖစ္​သည္​။