ဟန္​(ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ ့ဟန္​)

အပိုင္​း(၄)

ည​ေနခင္​းတစ္​ခုမွာ~~
ကား​ေတြ ဆိုင္​ကယ္​​ေတြ
အလ်ိဳလ်ိဳနဲ ့ ျဖတ္​သန္​းသြားလာ​ေနၾကတဲ့
ကားလမ္​းမႀကီးကို ျမတ္​မွဴး ​​ကားမွတ္​တိုင္​
​ေစာင္​့တဲ့ ခံုတန္​း​ေပၚထိုင္​ရင္​း
ေတြ​ေ၀​ေငး​ေမာ​ေနမိသည္​။
ပလက္​​ေဖာင္​း ​ေပၚမွာလည္​း
သြားလာ​ေနၾကတဲ့ လူ​ေတြက ​ေပါမ်ားစြာ။
ျမတ္​မွဴးဟန္​ ရဲ ့ အိမ္​မွာ ကား
မွတ္​တိုင္​ရဲ ့ မလွမ္​းမကမ္​း ညာဘက္​ကလမ္​းၾကား၏
ႏွစ္​အိမ္​​ေျမာက္​ ျဖစ္​သည္​။
ဘယ္​မွသြားစရာ မ႐ွိဘဲ မွတ္​တိုင္​မွာ
လာထိုင္​ၿပီး ၿမိဳ ့ျပျမင္​ကြင္​းကို
​ေငး​ေနရျခင္​းက စိတ္​မ်ား သက္​သာလိုသက္​သာရျငား...။
သို ့​ေသာ္​ မ်က္​လံုးတို ့မွာ စိတ္​ညစ္​စရာ​ေတြ
ဖံုးလႊမ္​းလို​ ့​ေနခဲ့သည္​။
မႏွစ္​ၿမိဳ ့စရာ​ေကာင္​းတဲ ့
မ်က္​ရည္​တစ္​​ေၾကာင္းက ခြင္​့မျပဳပါလ်က္​ႏွင္​့
ပါးျပင္​ထက္​ ျဖတ္​သန္​းစီးဆင္​းသြားသည္​။
ျမတ္​မွဴးဟန္​ မလိုလားစြာ မ်က္​ရည္​စကို
ဘယ္​ဘက္​လက္​ခံုတို ့ျဖင္​့ ခ်က္​ခ်င္​း
သုတ္​ပစ္​လိုက္​သည္​။
ဟူး!...ၿမိဳ ့ျပႀကီးက မြန္​းၾကပ္​လိုက္​တာ...

"..ဘာလို ့ငို​ေနတာလဲ..."

ျမတ္​​မွဴး အသံလာရာ ၀ဲဘက္​ဆီသို ့
​ေခါင္​း​ငဲ့ကာ ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့..ဟန္​...
အ​ေပၚက ဆြယ္​တာ အျပာႏု​ေရာင္​ေလးနဲ ့
jean ​ေဘာင္​းဘီ
အမိႈင္​းတို ့မွာ
အရပ္​႐ွည္​႐ွည္​ သူ ့ခႏၶာကိုယ္​ႏွင္​့
လိုက္​​ေရာညီ​ေထြမႈ႐ွိစြာ။
Boot ဖိနပ္​ အ​နက္​​ေရာင္​​ေလး
စီးထားတာ​ေၾကာင္​့ ခါတိုင္​းလို ဟန္​ ့
​ေျခ​ေခ်ာင္​းသြယ္​သြယ္​​ေလး​ေတြကို မျမင္​ရ​ေပ။
​ဟန္​႔ရဲ ့ ပံုစံ​ေလးကိုက သူမ်ားထက္​ထူးျခား​ေနတာမ်ိဳးမ႐ွိဘဲ
ဆြဲ​ေဆာင္​ႏိုင္​လြန္​း​ေနတာ။

ဟန္​* ​ေတြ ့လိုက္​တိုင္​းမွာ ရင္​ကို
တစ္​လွပ္​လွပ္​ျဖစ္​​ေအာင္​ လုပ္​ႏိုင္​စြမ္​းပါဘိ။
စင္​စစ္​ လူကို ႏွလံုး​ေရာဂါရ​ေအာင္​
ျပဳစားႏိုင္​​ေသာ က​ေ၀တစ္​ပါးလို​ေပ။

ဟန္​ ​ေျပာၿပီး ျမတ္​မွဴး ​ေဘး၀င္​ထိုင္​သည္​။

"​..ဟန္​​ေသာ္​ဇင္​ဦး..
မင္​းဘယ္​လို​ေရာက္​လာတာလည္း.."