We Got Married #10: Hwang Minhyun

🦊 EPILOGUE 🦊

(🐧: Listen to Hwang Minhyun's UNIVERSE while reading this, para mas dama 😁 yun lang~)

MINHYUN'S POV

You’re my universe, universe
My faraway, other half universe
If you’re going to be in pain because of me
I’d rather have you forget me
My dazzling universe
Universe

Isa-isa kong pinitas yung petals ng tuyong rose na dinala ko dito sa kanya nung isang araw habang nakikinig ng kanta na ginawa ko para sa kanya.

It's her first death anniversary today.

Your end is probably the real end
But for me, even the end is the start
The last day you took your eyes away from me
I was left alone here

Every day, when I open my eyes
I draw you out
But I can’t reach you so my heart breaks down

Malapit na din mag-one year since nalaman kong wala na sya.

Sana lang may nagawa ako.

Sana lang nandun ako nung kailangan nya ako.

I’m at the lowest point
So you can see me wherever you are
Sometimes, will you look at the sky at the thought of me?
Again today, I’m lingering near you

"Empress ko, andito na naman yung gwapo mong Emperor. Kinikilig ka siguro no? Ikaw eh. Iniwan mo ko agad" I trailed the letters on her tomb with my fingers.

Like a habit, every day
I think of you
But I can’t see your heart, I miss you

"Miss na kita" my eyes starts to get watery again. "Gaano katagal pa ba ako maghihintay para makita ka ulit?"

If only we can meet again
I would stay here for a long time
And shine on you with my own language

"You’re my universe, universe
My faraway, other half universe
Even though you’re so small
You’re still so beautiful
Please be happy
My Universe" sabay ko sa kanta.

Pinunasan ko yung luha ko at inayos yung sarili ko.

"Ang drama ko no? Side effect ata yun ng pagiging gwapo" sinubukan ko tumawa.

Miss ko na yung kamanyakan nya.

Yung pagb-blush nya everytime na nakikita nya yung mga bias nya.

Yung pagb-blush nya pag ako yung kasama nya.

Namimiss ko na mag-sungit sa kanya kahit kinikilig naman talaga ako sa mga banat nya.

Ewan ko ba kasi! Minsan feeling ko ako yung babae samin.

Sayang lang. Dapat umamin ako agad.

Kung bakit ba kasi late ko na na-realize? Ang bobo din eh.

Bigla namang nag-ring yung phone ko at sinagot ko yun.

"Bro"

Si Hyuk pala.

"Oh bro?" -me

Naging close na din kami talaga. Minsan nahahawaan nya na din ako ng kadimunyuhan nya.

Pero minsan, pinapaliguan ko sya ng holy water pag nasosobrahan na sya.

"On the way ka na ba sa venue? Ngayon yung recording natin ah" -Hyuk

Oo nga pala. Yung collaboration namin.

"Paalis pa lang. Andito ako kay Adrianne eh. Anong oras nga yon?" -me

"8pm pa naman. Pero mas maganda kung bumyahe ka na para di ka ma-traffic" -Hyuk

"Oo sige sige" -me

"I-Hi mo pala ako kay Adrianne. Pasabi miss ko na sya. Dadalhan ko sya ng carbonara pag nakapunta ako dyan" -Hyuk

"Oo daw bro. Damihan mo daw" -me

"Gaano kadami?" -Hyuk

"Yung kasya sa buong dorm ng Wanna One, Nu'est at VIXX" -me

Natawa naman sya.

"Sige ba! Ge na. Ibababa ko na to at nagd-drive ako" -Hyuk

He hang up the call.

"Narinig mo yun Empress? Dadalhan ka daw ng carbonara ng dimunyu mong bestfriend. Miss ka na din nya" -me

Tumayo ako at tumingin sa paligid.

May napansin naman akong figure sa malayo.

"Ken?" I furrowed my eyes.

Si Ken ba to? Matagal na rin nung bigla syang nawala sa VIXX ng walang pasabi.

Tinignan ko maigi at may hawak syang batang lalaki. Siguro around one-year old.

Yung bata... Bat parang magkapareho kami ng shape ng mata?

Ako lang ba o kahawig ko talaga yung batang hawak nya?

Nagmadali akong pumunta kung saan ko nakita si Ken pero wala na sya.

Tumingin ako sa paligid pero wala talaga.

Namalik-mata lang ba ako?

🎬🎬🎬

🐧: AAAAAAND CUT! Woooohooooo tapos na sya finally!!!! 🎉🎊 If you reached this part, kamsaranghamnida 😘 jeongmal.

Please read the 5 facts too 🙂 May nobela po ako dun 😅

Vote and comment 💕