TOGETHER With HIM

Chapter 16

Paige POV

Bwisit! Tangina nya! Gago!

Aisshhh..

Bakit ba inuungkat nya pa ang mga nakaraan? Sabi nya kalimutan ko na daw sya, kalimutan ko na daw ang lahat ng nangyare samin.. Pero ano ngayon tong ginagawa nya?

Kung kailan naka move on nako saka naman nya ulit ako guguluhin? Ano to gagohan?

Pinilit kong kalimutan sya. Lagi kong sinasabe sa sarili ko na wala akong kilalang Zyronne. Ginawa ko lahat para kalimutan sya. Pumunta ako sa iba't ibang lugar, kumain ng masasarap na pagkain at tinuon ko sa iba ang atensyon ko.

Akala ko talaga noon wala na akong nararamdaman para sakanya. Pero nung makita ko sya dito sa school nato bigla na naman bumalik lahat ng masakit na alaala.

Lahat ng ginawa kong katangahan para lang bumalik sya sakin. Naaalala ko na naman dahil sa kanya. Ang alam ko inilibing ko na lahat ng alaalang iyun, pero bakit nabubuhay pa rin sila?

Nandito ako ngayon sa Park ng subdivision namin. Ayaw kong makita ang pagmumukha nya kaya ako na yung umalis. Sana lang pagbalik ko dun wala na sya.

Sana pala sinabi ko na lang kay Laurinne lahat ng ito para mapayuhan nya ako ngayon. Oo, hindi alam ni Laurinne na naging kami ni Zyronne. Alam kong masama yung paglilihim ko sakanya dahil may kasunduan kami na kahit anong mangyari walang sekretohan. Naguiguilty tuloy ako. Sana sinabi ko na lang sakanya, alam ko naman na maiintindihan nya eh.

*~BRIZKK BRIZKK BRIZKK~*

biglang tumunog yung cp ko kaya tumigil ako sa paglalakad at kinuha ito sa bulsa ko

"Hello?" sabi ko

"P-Paige.." utal na sabi ni Kuya Rei Zed

"oh? Kuya bakit?" tanong ko sa kanya habang pinagpapatuloy ko ang aking paglalakad

"Can you bring Laurinne some clothes? We are in the hospital now. I'm sorry for calling you in the middle of the night." mahinahon na pakiusap sakin ni kuya

"What? What happened to her? Is she okay? What the doctor said? What hospital?" sunod sunod na tanong ko

"I'm sorry. I'll explain when you are here. Thanks." sabi ni kuya sabay patay sa tawag

Shit. What's happening.

================================

Laurinne POV,

"Kuya, please don't tell this to mom and dad." pakiusap ko habang nakatalikod sa kanya

Ayaw ko syang harapin. Ayaw kong malaman nila ang sakit ko. Ayaw kong mag alala sila. Ayaw ko ng nahihirapan sila dahil sakin.

Ayaw ko na nakikita silang malungkot ng dahil sakin.

" And also..... Please don't tell this to Paige and Chelsey. I'm begging you." dugtong ko pa

Hayst. Bakit naging ganito kakomplikado ang buhay ko? Bakit?

Pag tingin ko kay kuya ay puno ng pag aalala ang mukha nya.

"Kuya. Is there something wrong?" tanong ko sa kanya habang nakatingin ng diretso sa kanyang mata

"Is there something wrong?! Of course there is! Bakit ayaw mo sabihin saamin kung ano ang sakit mo? GUSTO MO BA MANGHULA KAMI?!! WHAT THE HELL LAURINNE!!!" galit na sigaw ni kuya

Im sorry..

"K-Kuya.." sabi ko habang pinipigilan ang patak ng aking luha

Lumapit sakin si Kuya habang naiyak at niyakap ako

"Please Princess, tell me. Hindi ko kaya na hayaan kang ganyan. Hindi ko kaya na magdusa ka ng mag isa. Hindi ko kaya na mawala ang kapatid ko." tuloy tuloy parin ang pag iyak nya

Napaiyak na din ako dahil kay kuya

I'm so sorry Kuya.

================================
Sorry po kung ngayon lang ako nag update. Sorry din po kung maiksi lang ang chapter na ito. May tinatapos lang po kasi ako na panoodin.

Sa susunod na lang pong update ko hahabaan. Salamat po sa pagbabasa😊

I LOVE YOU ALL😘