Canın ve Özgürün dürtüklemesiyle uyandım. Gözlerimi ovuşturup
"Abi bi gidin yaa."
Dedim. Özgür kısık bir sesle
"Yaaa ama Selim kalk abi yaa."
Dedi. Yüzümü buruşturup yatakta doğruldum. Can bana tokat atıp
"Abicim Şebnem bekliyor kalk lan."
Dedi. Bir anda beynime gelen kanla gözlerimi açmam bir oldu. Şimdi neden zorlandıklarını anlamıştım. Yüzüme can katıp
"Nerde şimdi. "
Dedim. İkiside kapıya doğru yürüdü. Can bana dönüp
"Yaa getiriyorum. Üstüne başına bi düzen ver abi kalk."
Dedi. Hemen ayağa kalkıp şortumu giydim. Geri yatağa yayılıp beklemeye başladım. Aradan 5-10 saniye geçtikten sonra Şebnemin koridordan sesleri geliyordu.
"Allah allah. Yaa ben niye gidiyorum meymenetsizin yanına. O gelsin. Burada koskoca Şebnem Gürsoy var."
Dedi. İçeri girdi. Hemen gözünü kapatıp
"Yaaa sen nasıl birisin. Git üstüne bişey giy."
Dedi. Ellerimi birleştirip
"Şebnem uzatma. Ne derdin var."
Dedim. Gözünü açıp sıcak bir gülümsemeyle yanıma geldi. Üzgün bir bakış atıp
"Yaaa Selim. Sen benim hağla çakma sevgilimsin dimi."
Dedi. Bir de o vardı dimi. Ben onu unutmuştum. Bir yandan gülümseyip bir yandan da gözlerini kırpıyordu. Ayağa kalkıp
"Evet Şebnemcim. Ama bu her zaman olacak diye birşey yok."
Dedim. Ayağa kalkıp topuklu ayakkabısını sertçe yere vurup
"Selimm!! Beni delirteme. Çıkacaksın babamın yanına ben bu kızı seviyorum diceksin."
Dedi. Ohaa yaa. Tamam seviyorum seni. Ama neyse. Yüzümü buruşturup
"Oha Şebnem. Abartma."
Dedim. Kaşlarını havaya kaldırıp
"Haa şey ben birden gaza geldim. Kusura bakma."
Dedi. Sonra gülümseyip Dolabımdan bir tişört çıkardım. Geri Şebneme dönünce
"Ama gerçekten babama söylemelisin. Zorla evlenilmez ki."
Dedi. Bir dakika yaa. Şebnem kimle evleniyor. Tişörtümü giyip
"Dur bir dakika kimle evleniyosun."
Dedim. Ellerini sıkıp
"Arda."
Dedi. Derdemez sinirim tepeme çıktı. Nasıl Arda yaa. Ben o Ardayı öldürürüm. Şebnemi çekiştirip
"Arda mı? O nasıl oluyor."
Dedim. Başını yere eğip
"Babam zorluyor. İzmire gelmiyorum diye Ardayla beni evlendirmek istiyor."
Dedi. Buna asla izin vermezdim. Şebnemin başını kaldırıp
"Şebnem... Ben buna asla izin vermem ve gereken neyse yaparım. Ben senin yanındayım."
Dedim. Bana sarılıp
"Teşekkür ederim."
Dedi. Biraz daha kendime çekip "bana güven" hissini verdim. Benden ayrılıp
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bizim Adımız Aşk-ŞebSel-
De TodoGözlerimi açmıştım.Yeni bir gün daha yeni bir alışveriş günü daha. Yataktan kalkıp yüz bakımım için lavaboya gittim.Tabikii Şebnem Gürsoy asla makyajsız çıkmaz. Makyajımı yaptıktan sonra üstüme siyah bir şort ile beyaz buliz giydim. Siyah beyaz ola...
