Giriş

578 24 3
                                    

🔷🔹

Hayatta edindiğim

tecrübeler,

Yediğim kazıkların toplamıdır

...
                                                            Affan Kozanoğlu

" Kozanoğlu, siktir git ki karşına alma bizi!" dedi lavuk.

Kıstırmışlar koğuşa daha yeni gelen bir haftalık garibanı  sonra da sıçtıkları yeri kasap dükkanına çevirmelerine göz yummamı istiyor bodur Halil..

"Seni sikip de gitsem olmaz mı lan." Dedim hafifçe kıvrılan gülüşüm bile sinirlerini tavan yaptırıyordu.


" Affan, senin kabadayılığın bize sökmez! Tahliyene kalmış şurada bir hafta seni çizgili Affan olarak uğurlamayalım ha" dedi kendini bir halt sanan bodur halil.


Ellerimi siyah pantolonumun ceblerine koydum. Başımı sağ omzuma yatırdığımda gözlerinin içine bakarak




"Boyun yetecek mi ?" dedim tek kaşımı  kaldırarak, üst dişlerimin üzerinden dilimi gezdirerek devam ettim.

" Bodur Halil !" dediğimde öfkeden patlıcan gibi morardı.

Allah'ın bildiğini kuldan mı esirgeyeceğim 1.85 boyumun yanında bodur kalıyordu işte.

" Vay vay vay piçin yediği kazıklar hazımsızlık yapmış lan. Abinize benden gazoz getirin" sözleriyle yandaşların kahkahasına karşı derin bir nefes çekip bende sırıttım.

Baktı gücü yetmiyor bel altı vurayım diyor kalleş köpek.

Çakının keskin ucunu adamın şah damarının üzerinde tutarken diğer dört yardakçısı adamın kollarından kavramış bir şekilde beklemedelerdi. Ki adamda bu sohbetten sıkılmış olacak ki konuşmaya karar verdi.

" Senin o elini götüne sokmadan önce boynumda ki ahtapot gibi olan kollarını çek, sıçmık kafalı, " dediğinde dudaklarımı birbirine bastırarak başımı onu taktir edercesine salladım.

Adam yürekli çıktı !

Ancak bu bodura kıl oldum arkadaş. Bir şey yapmadan çekip gidersem için için kavrulurum.

" Şu dünkü bebeye bakın hele ! Bana yine posta koymaya çalıyor."

Elinde bıçağın keskin ucunu adamın elmacık kemiğinden başlatarak sakalları arasına doğru bir çizik attığında, kolunu tutan adamlara direnmeye çalışırken lavuğun pis kahkahası ile kulağımın birini kapattım.

Gözlerimi fayansların üzerine kop koyu damlayan kandan çıkarıp, adamın boğazına baskı uygulayarak nefes almasını engellemeye çalışan köpeklere baktım.

Baş parmağımı dudağımın kenarına koyarken başımı yatırdığım omzumdan kaldırarak

"Bırakın adamı sonra da...." Sözümü kesen keçi suratlı olan Bodur Halilin adamıydı.

Köpeklerin isimlerini aklımda tutamıyorum da. O yüzden benzedikleri hayvancık lakaplarıyla aklımda kalıyorlardı.

" Sonra da ne olur lan!" demişti bana.

Üzerimde sadece siyah bedenime yapışan bir atlet vardı. Kollarımı göğsümde bağladığımda pazılarım kendiliğinden şişti.

Eeee hapishanede hantal insana yer yok biraderler!

Kozanoğlu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin