♦️ 3. Bölüm ♢
Arkadaş sen hiç ölümün gölgesinde
özgürlüğünü yaşadın mı ?
Kahpesine kurşun yağdırdın mı ?
Hiç bir garibanın elinden tutup ta kadere rest çektin mi ?
...
Affan Kozanoğlu
Geceler sırdaşımız olup yüreğimize ferahlık verirken uykumuzdan çalmasına ne demeliydi. Dünya kuralı gibi değil mi ? Bir şey sunarken diğer yandan başka bir şeyi elimizden alması dünyanın içindekileri kadar adaletsizdi.
Karanlığı ayın yardımıyla yararken marifetin ay da olduğunu sanıp ona metiyeler düzeriz. Oysa Ay ışığını nereden alıp da karanlığımızı aydınlatıyordu ?
O güneşten sömürüp geceye bahşetmiyor muydu ışığı ? Aynı insan oğlu gibi kendinde olmayan ışığı başkasından sömürüp gururunu tek başına
yaşayan :
Bencillik ! Onca his onca duygu arasında bizleri yerle yeksan eden his.
Öfkenin de hakkını vermek lazım. Bencilliği iyi kullanır ve yönlendirir. Aynı ayına güneşin ışığını sömürüp geceye sunması gibi !
Öfke de ateşi körüklemez mi ? Ya ateş yakıp yıkmaz mı dört bir yanı !
Ya sonra... Sonrası şudur dostlarım. Öfkenin kullandığı bencillik büyür büyür ve Öfkenin koltuğuna göz diker. Bencil ya bu kibri de yanına alır ... Nereden geldim demezler koltuğundan ederler öfkeyi !
Başlar aralarında savaş. Öfke kendi yarattığı yılanın tarafından sokulunca hıncını intikama dönüşür.
İntikam, ateşi körükler. Aynı bir çocuk gibi büyütür intikam ateşi ne vakit devasa bir ateş topuna dönerse anlayın ki o an savaşı başlar.
O öfke ve intikam her şeyi yakar ta ki bencillik ve kiibri küle çevirme arzusu yüzünden neyi var neyi yok demez sonunu getirir kendinin.
Bir avuç kül kalır geriye. Rüzgarın alıp götürdüğü bir avuç siyah kül...
Peki değdiği mi ? Demek ister insan... Bir avuç küle döneceğimizi bile bile vazgeçemediğimiz hisler bunlar işte.
Küle döndükten sonra sormalıyız kendimize : Değdiği mi yakıp yıkmaya ? Değdi mi bencilliğimize ? Söndü mü öfkemiz ? Dindi mi hıncımız, intikamımız ?
Dinmedi ! Dinmedi ! Dinmedi ! diyerek haykıran yürekleri susturmak kolay değildir. Ancak kapısına kilit vurup mahkum edebiliriz...
Peki kaç yiğit bunu başarabilir ?
İşte bu soruya benim bile yanıtım yoktur !
" Eee anlat bakalım Yiğit kardeş sen nasıl düştün buralara ?" Dedim oturduğumuz masada çaylarımızı yudumlarken karşı karşıya oturmuştuk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kozanoğlu
ChickLitHayatta edindiğim tecrübeler , Yediğim kazıkların toplamıdır ... Affan Kozanoğlu " Kozanoğlu siktir git. Ki karşımıza geçme " dedi lavuk. Kıstırmışlar koğuşa daha yeni gelen bir haftalık gari...
