Kozanoğlu

🔷 Hayallerinde İmzam var ... 🔹

♦️2. Bölüm ♢

Arkamdan atıp tutanların

Sözlerin de ben,

Hayallerinde imzam var !

...

                                                Affan Kozanoğlu

" Abi çay ister misin ?" dedi çay ocağında ki Korkut.
Üzerime giydiğim gömleğin düğmelerini vururken başımı ranzadan çıkartıp

" Açık olsun Korkutum" dediğimde baş sallayarak tebessüm saçtı sabah sabah suratıma.

Baya baya sevmişler bunlar beni !

Tahliye olacağım tarihi netleştiği günden beri hepsi son kez bir aradaymışız gibi hizmet etmeye çalışıyorlardı bana.

Siyah gömleğin son iki düğmesini vurmadım ve kollarını dört parmak katlayarak ayaklarımı ranzadan aşağı uzattım. Siyah kunduraları ayağıma geçirirken yanımda ki varlığın ağırlığını hissettiğim an  başımı yerden  kaldırdım.

" Selamün aleyküm " dedi önce. Belimi dikleştirdikten sonra başımı öne doğru hafifçe sallayarak verdiği selamı aldım.

" Ve aleyküm selam yeni oğlan" dediğimde düşen yüzünü ovuştursada ters bir karşılık vermedi.

Benden mi çekiniyordu yoksa dünkü halinden sonra bana borçlu hissettiği için miydi ?

" Müsade var mı ?" Dedi, bir baş hareketi ile onu onayladım. İri vücudunu yatağımın üzerine koyduğunda belini hafif öne eğip ellerini dizlerinin üzerinde kavuşturdu.

" Yeni değilim. Bu cezaevine nakil olalı 2 yıl oldu birader. Sadece bu koğuşa yeni düştüm "

dedi hafif sitem eden sesiyle. Hafifçe kıvrılan dudaklarım bileğime geçirdiğim baba yadigarı tesbihi avuçlarımın içine aldım.

" Hayırdır ne diye seni benim koğuşa attılar" dedim hafif huylanan sesimle.

Yine bir tuzak mı kurmaya çabalıyorlardı. Çatık kaşlarımın altında yatan gözlerimin içine gözlerini diktiğinde hafifçe aralığı dudaklarını geri kapatmak zorunda kaldı. Elinde çayla gelen Korktun sesi aramızda ki sessizliği bozan tek ses olmuştu şimdilik.

" Buyur abim tavşan kanı bu çaylar" diyerek uzattığı çayı aldım. Sonrasında çayın altlığına koyduğu iki küp şekeri tepsisinin içine geri bırakarak

" Şeker atmıyorum çaya oğlum. Al o şekerleri sen ye" dedim ufak bir tebessümüme karşılık büyük bir sırıtışla karşılık verdi. İki küp şekeri ağzına atarak çocuk gibi konuşmaya başladı.

" Atmadığını biliyorum abi. Ben yeyeyim diye getirdim zaten " dediğinde yanımda ki de güldü bizi duyan birkaç kişide.