~3

72 8 2
                                    

"Yuta

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Yuta."

Çıktığı merdivenden inmek üzere olan Yuta, Sicheng'in kendisine seslenmesiyle ona dönmüştü.

"Efendim."

Yanına gelip merdiveni tutan Sicheng elindeki not kağıdını Yuta'nın gözlerinin önüne tuttu.

Nota bakmaktan çok Sicheng'e bakmakla meşgul olan Yuta derin bir iç çekerek kendisine bakmayı reddeden bedenden gözlerini ayırıp not kağıdına baktı.

"İndikten sonra oku, düşeceksin."

Yuta, Sicheng'in uyarısına gülümsemek istesede hiçbir tepki vermeden yavaşça indi. İner inmez Sicheng kendisinden uzaklaşmıştı.

"Donghyuck yok mu?"

Kağıtta yazılanları okumayı bitiren Yuta, kağıdı Sicheng'e geri uzattı. Temas kurmaktan özellikle kaçınan Sicheng kağıdın ucundan tutup almış ve cebine koymuştu.

"Yok. Gitmesi gerekiyormuş, bugün işleri biz ikimiz halledeceğiz."

Yuta başıyla onay verdi ve önünde durduğu büyük boş rafı gösterdi.

"O halde, etiketi yapıştırılmış olan yeni kitapları dizeyim ben."

"Pekâlâ. Bende bilgisayarda ki işleri halledeceğim. Erken bitirirsem yardım ederim, depoda ki kolilerde bir sürü yeni kitap var."

Yuta, anladığını belirtircesine mırıldandı ve merdivenlere yöneldi tekrardan. Sicheng ile aralarındaki bu tanımlayamadığı şey hiç olmadığı kadar üzüyordu onu. Gözlerini kapattı merdivene elini yasladığı sırada. Başka bir yerde mi çalışmalıydı? Bu sırada Sicheng'in gözü tekrardan kanlı sargıya takılmıştı.

"Elin."

Yuta, merdivenleri çıkmak üzereyken Sicheng'in dediği ile durdu. Düşüncelerinden hızla sıyrılmış ve gözlerini elinden ayırmayan bedene dönmüştü.

"Anlamadım?"

"Elindeki sargı kanlanmış."

Yuta, elinin kanadığını henüz fark etmişti. Herhangi bir acı hissettiği yoktu. Umursamadı.

"Sıkıntı değil."

Fakat Sicheng için sıkıntıydı.

"Bence değiştir sargıyı. Kitaplara kan değerse hiç hoş olmaz."

Derin bir iç çekerek gözlerini kapadı. Cidden tek sorun bu muydu? Evet, kesinlikle yeni bir iş bulmalıydı. Sicheng uzun süreli sessizliğinden endişe duymaya başladığı sırada gözlerini açıp kocaman gülümsedi fakat çoktan Sicheng anlamıştı sinirlendiğini. Yuta'nın konuşmasına izin vermeden konuştu.

"Dalga geçiyorum. Herneyse, kolay gelsin."

Ardından hızla Yuta'nın yanından uzaklaştı. Arkasından uzun bir süre bakan Yuta, sinirlerinin dindiğini hissedebiliyordu. Sinirinin yerini büyük bir hüzün almıştı.

Sicheng'in gittiği yöne bakmaya devam ederken kocaman bir iç çekti...

"Neden Sicheng?"

"Neden Sicheng?"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

06.12.2019
00.26

Yoruldum. [yuwin]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin