Bölüm 16-Dont You Cry No More

675 45 9
                                    

Yazdığım birkaç yerde Lucy filminden Alıntı yaptım gelecek bölümlerde adrenalin tavan yapacak :D
Steve odanın içinde volta atıyordu Sam ne kadar sakinleştirmeye çalışsada fayda etmiyordu sevdiği kadın düşmanlarının elinde tutsaktı ve elinden hiç birşey gelmiyordu.
"Steve onu bulacağız dostum " dedi Bucky Arkadaşının omzuna elini koyarak,Steve sinirle dişlerini sıktı " Nasıl ? Hiç bir ipucu bulamadık !" Diye bağırdı.Clint oturduğu koltuktan ayağa kalktı " Natasha eminim bir yolunu bulup ellerinden kurtulur."dedi Clint camdan dışarıyı izlemeye başladı.Steve sinirle saçlarını çekiştirdi " umarım,umarım iyidir yoksa kendimi hiç affetmem." Dedi gözleri dolu dolu olmuştu yalnız olsaydı ağlayacağından emindi.
Natasha Romanoff üstüne geçirdiği jean ve beyaz Gömlekle toplantı salonuna girdi.Antony Katie ve tanımadığı birkaç kişi uzun masada oturuyordu,genç kadın masanın bir ucuna oturdu ve ellerini birbirine kenetledi "Size Aramıza yeni Katılan ajanımız Natasha Romanoffu takdim etmekten Onur duyuyorum."dedi Antony kalın sesiyle.Masada ki bütün gözler Natasha'ya çevrildi,genç kadın kendinden emin bakışlarıyla masadakilere başıyla selam verdi.
Toplantıdan sonra Natasha ona ayrılan odasına girdi aklı çok karışıktı hiçbir şey hatırlamıyordu bildiği tek şey kaptan Amerika'yı öldürmesi gerektiğiydi.Parmaklarını kızıl saçlarından geçirdi ve derin bir nefes aldı,gözlerini kapattı birşeyler hatırlamaya çalıştı fakat hiçbir şey hatırlayamadı.Beyninin içi karanlık bir kuyu gibiydi.Yavaş adımlarla banyoya girdi küveti sıcak suyla doldurup gözlerini kapattı.
Steve kendisini yatağa attı en son bu yatakta Natasha yatmıştı,burnunu yastığa gömdü Natashanın kokusunu aradı fakat yastık Natasha gibi kokmuyordu.Sırt üstü yatağa uzanıp gözlerini tavana dikti " Hayatım pahasına da olsa seni bulacağım sevgilim,söz veriyorum." Diye fısıldadı boş odada.
Natasha elinde ki kahvesinden bir Yudum aldı " Kaptan seni görünce bunun bir tuzak olduğunu düşünmeyecek kaçtığını sanacak ve sende onun boşluğundan yararlanıp işini bitireceksin." Dedi Antony keyfi yerindeydi sesi oldukça keyifli çıkmıştı.Romanoffun Kafası karışmıştı " Steve Rogers ve ben daha önce tanışıyormuyduk ?" Diye sordu merakla.Antony biraz düşündü " Evet kısa bir süre birlikte çalıştınız fakat birbirinizden haz etmezdiniz." Dedi ciddi bir sesle.Romanoff elinde ki fincanı masaya koydu " O zaman beni gördüğüne sevinmeyecektir " dedi.Antony derin bir nefes aldı " Planımı sorgulama sadece işini yap Ajan " dedi ve toplantı odasından çıkıp gitti.Natasha burada birşeylerin döndüğünü düşünüyordu Antony'in bir dediği diğerini tutmuyor diye düşündü Odasında birkaç adım yürüyüp terasa çıktı hava kararmak üzereydi balkonun demirlerine dirseklerini koydu gözlerini kapattı geçmişine dair hiçbir şey hatırlamıyordu tek bildiği Hydra için çalıştığıydı.
Genç kadın başına giren ağrıyla yerinden sıçradı o kadar şiddetli bir ayrıydı ki bu kendini yere attı beyni sanki patlayacak gibiydi çığlık atmak istesede atamıyordu sanki beyni başının içinde dolaşıyordu gözleri karardı birkaç dakika boğulurmuş gibi inledi damarlarında ki kanın değiştiğini hissetti birkaç dakika sonra yerde titremeye başladı vücudumda yolunda gitmeyen birşeyler var diye düşündü Natasha hızla nefes alıp verirken kendisini yukarı çekilmiş gibi hissediyordu kendisini duvarlara çarpıp terasta ki nesnelere tur atarken buldu.Derin nefesler almaya devam ediyordu kendisini tavana doğru hızla uçtu lambaya deymesiyle tepki göstermesi bir oldu Natasha terasta ki sarmaşıklara tutundu ve bedenini Aşağıya doğru çekti çok farklı hissediyordu,Içinden bir ses içeri birisinin gireceğini söyledi hiçbirşey olmamış gibi ayağa kalktı saçlarını eliyle düzeltti birkaç saniye sonra Odası'nın kapısı açıldı gelen Katie'di kadın gözlerini bir süre Natashada gezdirdi daha sonra "Antony seni bekliyor !" Dedi ciddiyetle.Natasha az önce olanları düşünürken başını aşağı yukarı salladı "Birazdan giderim"dedi Natasha sesi az önce yaşadığı kriz yüzünden Kısık çıkmıştı Katie "Hemen !" Dedi sesini yükselterek.Natasha Tek kaşını kaldırdı "Tamam !" Dedi düz bir sesle.Katie arkasını dönüp odadan çıktı Natashada hızlı adımlarla arkasından yürüyordu bu kadar ısrarın nedenini merak etti kötü birşeylerin olduğunu hissediyordu Natasha Kadının bileğinden yakaladı o an beyni alev almış gibiydi " Birazdan sonunda senden kurtulacağım sürtük !" Diye bir ses yankılandı şuan Katie nin beyninin içindeydi Genç kadın gözlerini kırpmadan diğer şeylere odaklandı bir silüet belirdi sarı Saçlı mavi gözlü iri bir adam dı bu yanında ki ise..Benim bu benim diye düşündü Natasha adamın elinden sıkıca tutmuştu gülüşerek bir masaya oturmuşlardı masada birkaç kişi daha vardı o an beyni inde bir kıpırdanma oldu herşeyi hatırlıyordu sevdiği adamı ,dostlarını ...nereye ait olduğunu..
gözlerini bir kaç kez kırptı ve gerçek Dünya'ya geri döndü Katie korkmuş gözlerle ona bakıyordu Natasha sinsice güldü "Herşeyi Hatırlıyorum !"dedi.Katie Natashanın elindeki bileğini çekmeye çalıştı "Bu imkansız ! " dedi bağırarak "Bana Yaptıklarının Hesabını vereceksin !" Dedi sinirle kadının belinde ki silahı o kadar hızlı almıştı ki Katie ne olduğunu anlayamadan alnına silah dayanmıştı bile. "Antony ..Yardım edin !" Diye çığlık attı Katie çırpındıkça Natasha kadının bileğini daha çok sıktı Katie acıyla inledi.Natasha tetiği çekmek için parmağını oynattı fakat o berbat baş ağrısı geri gelmişti elinde ki silah gürültüyle yere düştü Natasha tekrar aynı krizi geçiriyordu genç kadın yerde titrerken Katie Fırsatı kullanıp birkaç Ajan ile Natashayı etkisiz hale getirdi..
Natasha Uyandığında boş bir odanın içindeydi eski bir sandalyede oturuyordu tek eli zincirle duvara sabitlenmişti son hatırladığı Katie'i vuracakken kriz geçirdiğiydi.Natasha tekrar aynı şeyi hissetti içeri birisi girmek üzereydi hızlıca Kafasında bir plan yaptı ve kapı açıldı içeri kısa boylu oldukça çirkin bir adam girdi elinde ki anahtarları masanın üzerine fırlattı kısaca Natashayı inceledi genç kadın kendisini geriye atıp bacaklarını olabildiğince araladı adam sinsice gülüp kemerini çözmeye başladı cebinde ki silahı da masaya koydu işte böyle devam et diye düşündü Natasha.Adam neşeyle kadının önüne gelip elini bacak Arasında gezdirmeye başladı Natasha adamın elini bacağıyla kıstırdı ve boştaki eliyle kolundan tutup adamı ters çevirdi adam acıyla inledi kadın adamın kemerini belinden çekti ve eliyle Baskı uygulayarak adamın dört metre ötede ki duvara çarpıp bayılışını izledi.
kemeri karşısında ki masanın bacağına fırlatarak sardı ve kendine çekti anahtarları alıp zinciri çözdü masada ki silahı ve anahtarları aldı boş koridora çıktı koşar adımlarla alt kata indi iç sesi sayesinde ajanların nerede olduğunu biliyordu Natasha korkmaya başlamıştı vücudunda garip Şeyler oluyordu kendisini eskisinden daha güçlü hissediyordu ve kimin nerede olduğunu sezebiliyordu korkuyla bunları düşünürken istediği tek şey Steve'e gitmekti otoparka indi aldığı anahtarın üstüne bastı eski bir arabanın kilit sesi duyuldu Natasha arabaya atladığı gibi gazı kökledi ve Sam'in evine doğru sürdü.
Steve Rogers yemek masasında oturuyordu önünde ki Yemeğe hiç dokunmamıştı Natashayı heryerde aramasına rağmen hiçbir iz yoktu kendisini hayattan ve arkadaşlarından soyutlamıştı "Steve,birşeyler yemelisin ! Natasha geldiğinde seni böyle görmesin 4 günde kaç kilo verdin !" Dedi Sam üzüntüyle Steve'i süzdü genç adam son birkaç günde gözle görülür kilo vermişti "Natasha gelmeyecek onu kaybettim benim yüzümden öldü !" Dedi göz Yaşları yanaklarına süzülürken " Ölüp ölmediğini bilmiyoruz Steve umudunu kaybetme " dedi Sam o da Steve kadar üzgündü Natasha'ya çok alışmıştı genç kadın her ne kadar aksi olsada onu özlemişti."Eğer iyi olsaydı bana gelirdi onlardan kurtulabilecek kadar güçlü kötü birşey olmuş olmalı "dedi sesi bütün odada yankılandı " Belki de kaçmak için fırsat kolluyordur,dostum Natasha çok iyi bir Ajan biliyorsun eminim iyidir."dedi Sam arkadaşına destek olmak istiyordu fakat o da Steve gibi düşünüyordu "Sam gerçekçi ol gözlerini aç artık !" Diye bağırdı Steve.
Natasha arabasını evin önüne park etti o artık eski Natasha değildi ona enjekte edilen serum yüzünden vücudunda garip Şeyler oluyordu arabanın kapısını aralayıp indi ürkek adımlarla evin verandasına ulaştı elini kapıyı çalmak için kaldırdı birkaç saniye Öylece kaldı ve sonra hızla kapıyı çalmaya başladı birkaç dakika sonra kapı gürültüyle açıldı genç kadın gözlerini kocaman açıp karşısında ki adamı süzdü onu birkaç günde o kadar özlemişti ki "Natasha !" Dedi genç adam şaşkınlıkla " Gerçekten senmisin ?" Diye devam etti.Natashanın Gözlerinden yaşlar süzülürken "Benim Sevgilim,Sana geldim."diye fısıldadı.Steve birkaç kez gözlerini kırpıp rüya görüp görmediğini anlamaya çalıştı rüya değildi Natasha sevdiği kadın karşısında duruyordu güçlü kollarını Natashanın bedenine doladı ve kokusunu içine çekti "Öldüğünü sandım,seni heryerde Aradım " dedi sesi boğuk çıkmıştı "Bende öleceğimi sandım !" Dedi Natasha bu anın tadını çıkarıyordu Steve'in kaslarını hissedebiliyordu geri çekildiklerinde Steve genç kadının dudaklarını şehvetle öptü geri çekildi Natasha eve girdi Sam gözleri dolmuş bir şekilde kadına bakıyordu sıkıca kucaklaştılar Natasha kanepeye oturdu Steve genç kadının yanına oturdu ona yakın olmak istiyordu Sam ise tam karşılarında oturuyordu.Natasha Boğaz'ını temizledi " Ben artık eski Natasha değilim !" Diye fısıldadı..

Mission Or LoveHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin