သူရိန်လာခေါ်မယ်ဆိုလို့ တွန်လေး အိမ်မှာပင် စောင့်နေလိုက်သည်..
"စောင့်နေတာကြာသွားပီလား..တွန်လေး ဘယ်သွားချင်လို့..ကို့ကို ခေါ်တာလဲ...
"အင်း ဘယ်မှတော့ သွားစရာ မရှိ ပါဘူး..
မနေ့က ကိုသူရိန်လိုက်ပြ စရာ ရှိတယ်ဆို..သွားကြမလား..."ဟုတ်တယ်.. အဲ့ဒါ ကို တွန်လေးအတွက် စီစဉ်ထားတဲ့ နေရာလေး..အခုသွားကြမယ်...ကိုဖြင့် ဒီအချိန်ကို မျှော် နေတာ ကြာလှပီ...
"အင်သွားမယ်လေ..
လမ်းမှာ..ကားမောင်းလာရင်း...လမ်းလေးအတိုင်း..ဝင်လာခဲ့ကြသည်...အိမ်တစ်အိမ်ရှေ့ရောက်တော့...ကားကို ရပ်လိုက် သည်...
"လာ..တွန်လေး..ကို့လက်ကိုတွဲ..
အိပ်ရဲ့... အပေါ်ဆုံး..ထပ်ကိုရောက်တော့...
"ဝါး..လှလိုက်တာ...ဒီလို..ပင်လယ်ကြီးနားမှာ..ပန်းပင်တွေဝန်းရံထားပီး.ညဘက် ..လကို ထိုင်ြည့် လို့ရတဲ့အိမ်တစ်အိမ်ရဖို့ မျှော် လင့်ထားတာ...တကယ်..အရမ်းပျော်မိတာဘဲ...
တွန်လေးပြောရင်းဒီဘက်ကို လှည့်လိုက်တော့
သူရိန်က..ဒူးထောက် ထိုင်နေရာကနေ.. လက်နှစ်ဖက် မြှောက်ထားပီး..ကိုင်ထားတဲ့ ဘူးလေးကို ဖွင့်ရင်း.."တွန်လေး ကို့ကို လက်ထပ်နိုင်မလား..
"ဟင်..တွန်လေး..ကိုသူရိန်ကို အဖြေပေးမလို့ဘဲ ရှိသေးတယ်..
"တွန်လေးအဖြေကို..ကိုသိပါတယ်..နားလည်း လည်ပါတယ်..ကို့အနားမှာ နေပေးရင်..ကျေနပ်ပါပီ...
"ဟုတ်..တွန်လေးကို နားလည်ပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်
...တွန်လေးကြိုးစားပါ့မယ်...."လာ..အိမ်ထဲမှာ လိုက်ကြည့်ရအောင်လေ..
(အကြံနက်ပါ..."ဟုတ်...ကိုသူရိန်
အိမ်ထဲက..ဆိုဖာတစ်ခုနားရောက်တော့..
သူရိန်က..တွန်လေးလက်ကို..ဆွဲလိုက်ရင်း..ခေါင်းကို ကိုင်ပီးနမ်းလေသည်...တစ်တစ်စနဲ့..အနမ်းတွေ ကြမ်းလာတော့..တွန်လေးက ရုန်းလေသည်..ရုန်းရင်း..အနမ်းကြမ်းလာရင်း...
တွန်လေးအင်ကျီကို အတင်းချွတ်ရန်..လုပ်နေလေသည်...