1.BÖLÜM

44 10 0
                                    

Medya Açılay iyi okumalar❤️

İnsan en çok neyden korkar? Yanlız kalmaktan mı? Sevdiği insan tarafından aldatılmak mı? Sevdiklerinin ölümünü görmekten? Belkide hepsinden peki kaybedecek bir şeyi olmayan bir insan neyden korkar? Ben söyliyeyim hiç birşeyden.

Karanlık yavaş yavaş kendini belli ediyordu , elimdeki kitabı masamın üstüne bırakıp ayağı kalktım. Sarsak adımlarla odadan çıkıp banyoya girdim ilk karşılaştığım aynadaki görüntüm oldu. Kitap okumaktan gözlerim kızarmış,yaptığım topuz darmadağın olmuştu.

Saçımdaki tokayı çekiştirerek çıkartıp topuzumun çözülmesi için bir kaç kez kafamı salladım. Kalçalarıma kadar uzanan  saçlarımı seviyordum. Sıkı bir at kuyruğu yapıp yüzümü yıkadım, yemek saati yaklaşmıştı.

Salona geçtiğimde teyzem masayı kuruyordu göz ucuyla bana bakıp işine geri döndü aldırış etmedim. Mutfağa girip hazırlanmış tabakları elime aldım tam kapıdan çıkarken Vedat amcaya çarptım. Vedat amca teyzemin kocasıydı ve pisliğin tekiydi. Sürekli bana sözlü taciz yapıyordu arada sırada bana dokunmaya kalkıyordu. Bunu bir çok kez teyzeme söyledim fakat bana inanmıyor.

Tam yanımdan geçeceğim sıra kolumdan tuttu.
"Ooo Açılay Hanım siz odanızdan çıkarmıydınız yüzünü gören cennetlik vallaha" gözlerimi devirip kolumu çektim."Kolumu bırakırsan sofrayı hazırlayacağım"
Sarı dişleriyli iğrenç bir şekilde gülümseyip geri çekildi bir gün elimden bir kaza çıkacaktı ama ne zaman. Sofrayı kurup oturduk teyzem ve eniştemle birlikte yaşıyordum anne ve babam ben küçük yaştayken ölmüşler ama nedenini ne teyzemgil biliyor nede başka biri. Yıllar önce ormanda ölü bulunmuşlar o günden beri de teyzemlerde kalıyordum.

Yemeğimi bitirip tam sofradan kalkacağım zaman teyzemin dediğiyle durmak zorunda kaldım.
"Burdan gidiyorsun" ne demek gidiyorum?

"Anlamadım,nereye gidiyorum?"

"Gidiyorsun işte nereye gideceğin beni ilgilendirmiyor"

"İyi de neden?" Bir anda ayağa kalktı onun kalkmasıyla oturduğu sandalyede gürültülü bir şekilde yere düşmüştü.
"Bıktım anladın mı beni. Senden de kocama attığın yalanlardan da bıktım usandım artık. Yarından itibaren 18 yaşına giriyosun nereye istiyorsan oraya git ama git artık anladınmı git!"

Öylece kalakalmıştım ne demek git. Nereye giderdim,napardım ondan başka kimsem yoktu ki benim. Gözlerimin dolmasına engel olamadım. Ama hayır ağlamayacaktım kafamı yukarı kaldırıp derin bir nefes aldım. İstenmeyen yerde durmazdım benimde canıma tak etmişti artık.
"Tamam,tamam gidicem ama şunu bil sende senin şerefsiz kocanında canı cehenneme belki bana inanmıyorsun ama senin kocan her gün bani taciz ediyor tek beni değil bir çok genç kızı taciz ediyor ve bir gün buna şahit olduğunda çok geç olucak" hızla odama girip kapıyı sertçe kapattım.

Dolabımın en altındaki küçük valizi alıp içine lazım olacak her şeyi koydum. Yıllardır ufak tefek biriktirdiğim paramıda yanıma aldım. Valizimin fermuarını çekip dolabımın karşısına geçtim hiç bakmadan bir pantolonla kazak çıkartıp üzerime geçirdim. Ağlamıyordum ağlamayacaktımda yeterdi yıllarca bana köle gibi davrandıkları. Hani teyzeler anne yarısıydı bir anne kızını sokağa atarmıydı? Benim teyzem beni atmıştı.

Son kez aynadan kendime bakıp yatağımın üstündeki valizimin kulpundan hışımla çektim. Kapıyı açıp odadan çıktım. Teyzemle Vedat şerefsizi hala masada oturuyordu onlara göz ucuyla baktım o sırada Vedat olacak it bana göz kırpıp gülümsemişti Allah belanı versin diye söylenerek kapıya doğru yürüdüm ayakkabılarımı giyip kapıyı çarparak çıktım.

Soğuk tüm acımasızlığıyla yüzüme vurmuştu. Ne yapacaktım ben şimdi nereye gidicektim derin bir nefes alıp yavaş adımlarla yürümeye başladım artık kendi ayaklarımın üstünde durma vaktim gelmişti. Hayatım şu andan itibaren yeniden başlıyordu. Ben Açılay Eles bundan sonra kimseye boyun eğmeyecektim.

KARANLIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin