Բարև իմ հայ ժողովուրդ ես Գևն եմ։Բանակից նոր եմ եկել ու թղթերս եմ դզում որ ընդունվեմ համալսարան։Բայց մինչ դա ես դեռևս ազատ մարդ եմ։Դրա համար ամեն օր մի ընկերոջս հետ եմ։Օրերն եմ վայելում։Իմ մասին բան չունեմ պատմելու իմաստ էլ չեմ գտնում ինչ որ բան ասելու ընդացքում կհասկանաք։
Էսօր որոշել էի գնայի ընկերներիցս մեկի՝ Տիկոյի տուն։Տենց էն ամենաշոգ պահն էր դուրսը նստա ավտոս ու գնացի իրանց հայաթ։Զանգի ասեց գնա մեր այգու բիսետկում նստի։Գնացի նստեցի 10րոպե չէր անցել եկավ։
-բարև ախպերս
-բարև բռատ ոնց ես ինչ կա չկա
-բան չէ նոռմալ դու ասա
-դե ես էլ համալսարան եմ տվել գործերս հեսա կվերականգնվեմ բայց մինչ էտ կյանքս եմ վայելում
-ճիշտն էլ դու ես անում։
Տենց խոսում էինք մեկ էլ մի հատ աղջիկ այգի մտավ։Սաղ այգում մենակ մենք էինք ու մի քանի տղեք։Էտ աղջիկը սովորական տեսքով մազերը շատ ձիգ կապած բարձր էն տիպի որ զարմանում եմ ոնցա շնչում։Կողքերը նայելով գնաց նստեցի այգու ամենավերջին նստարանին
-էկավ մուկը
ВЫ ЧИТАЕТЕ
սերը գրքերից դուրս
RomansԳրքերի մեջ ապրող դժբախ աղջկա մասին ով օրերից մի օր գտնում է իր իրական սիրուն