Hafızın Cennet'e girişi

Cami, Hayat verir

Bu sefer Camiye baktığımda hiçkimse yoktu. Bomboşdu. Ilk geldiğimde gördüğüm kızların hiçbiri yoktu. Üşüyordum çok Üşüyordum. Mescide girmeye karar verdim. Kalcak biryerim yoktu. Ailem Arkadaşlarım hiçkimsem..

Ayakkablarımı çıkardım ve Mescide girdim. Lambalar kapalıydı, heryer karanlıktı ama yinede korkmuyordum. Içeri girdiğimde bir sıcaklık sardı yüreğimi. Içim ısındı ve artık üşümüyordum. Buraya ben gibi herkez girebilirdi aslında. Herkez..,ama yinede korkmuyordum. Çünkü burda sanki biri brni Koruyordu. Bana Annemden daha merhametli davranıyor ve Babamdan daha güçlüydü sanki. Bir Köşeye kuruldum ve başımı Kabeye dogru koyarak uyudum.

Bir Ses duyarak hemen uyandım. Hava daha aydınlanmamıştı ve benden hariç kimse yoktu mescidde. Ses Mikrofondan geliyordu... Imam Sabah Namazı için Ezan okuyordu. Tühlerim diken diken oldu. Farkında olmadan gözümden yaş akıyordu. Ne güzeldi sesi. Ne anlamlıydı söyledikleri "Allahu akbar". Sonra Namaz kıldırıyordu ama ben Namaz kılmasını bilmiyordum. Onlar Namaz kılarken Elime bir tespih aldım ve "Allahu akbar" diyerek çektim. Birden içimden geldi. Her "Allahu Akbar" dediğimde Kalbim sanki daha çabuk atıyordu ve Heyecanlanıyordum. Sonra Mikrofondan ses gelmeğince yine köşeme döndüm. Tam uyucaktım ki Hoca bir sohbete başladı. "Hafız" dedi. Bugün Hafızlık hakkında konuşalım biraz dedi ve başladı. Bir Hafiz neydi yada kimdi? Ne demek oldunu bilmiyordum. Çok uykum vardı ve gözlerim yanıyordu. Kim bilir nasıl görünüyordum ama umurumda değildi. Üstümde siyah bir elbise vardı. Ben elbise giymeyi seviyordum. Birden dikkatimi yine toplayarak Sohbeti dinledim. Ve birden yine Tüylerim diken diken oldu. "Hafızın Annesine ve Babasına öldükten sonra Taç takılır ve Onlar Kral ve Kraliceden daha görünümlü olur çünkp onların Evlatları Hafızdı" dediğinde, dengemi kaybettim. Kendimi yerde buldum ve kendime hakim olamıyordum. Gözyaşlarım kontrolsüzce akıyordu yüzümden aşağa. Yani ben şimdi Hafız olursam, benim annem babam ailem Cennetr mi girceklerdi? Bu sefer de Mutluluktan Ağlıyordum. Yerden kalkarak Mescidin duvarına doğru ilerledim. Ordan bir Bone ve bir Şal alarak kafama bašörtüyü taktım. Sonra Mescidin en ilk Safına giderek oturdum ve sabaha kadar Tevbe ettim. " ya Rabbi sana inanmadım, senin kurallarınla yaşamadım, işlediğim Günahlarım için beni nolur Aff et. Be-en Ha-afız olucam in sha allah" dedim ve secdeye kapandım.