Hafızın Cennet'e girişi

Karışık Kafam

Bütün Gün boyunca Videolar izledim.

Islamı "tanıtan" videolar.

Annem bunu fark edince elime Kuran'ı verdi ve onun mealini okumamı istedi.

Öyle de yaptım. Ama ne yalan söylim hiçbirşey anlamadım. Çok kişiden bahsediyordu ve kafam dolayısıyla karışmıştı. Kuranı kapaltım ve kendimi yine televisionun önünde buldum. Kanalları gezerken "Samanyolu tv'de" kumanda takıldı ve başka Kanala basamadım. Tam O anda bir Kız görünüyordu. Kız çukur gibi bir yerdeydi. Etrafı Alevlerle sarılmış ve yüzü simsiyahdı. Işte tam O anda Tühlerimi diken diken eden birşey söyledi

" Merhametine sığınırım" dedi. "Nolur affet beni" diye yalvarıyordu. Televisionu hemen kapaltıp Odama çıkmışdım. Önce O rüya sonra bu, yani bunlar tesadüfmü?

Yada biri bunları görmemi mi istiyor?

Kafam çok karışıktı. Yine Terlemeye başlamışdım. Benim sonumda mı böyle olcak? Yani bende mi yapmadıklarım için pişman olucam?  Oysa hayatımda pişmanlık duyduğum birşey yoktu. Çünkü ben zaten istediğim gibi yaşıyorum. Ben bunu kendi gerçeklerimle yapıyordum.

Okulda dinlerine bağlı olan çok Arkadaşlarım vardı. Rüyamı ve olan olayları Pazartesi onlara anlatmayı düşünüyordum. Belki onlar bana yardım edebilirdi?!

Pazartesi Günü Okula gittiğimde ise Hatice Okulda yoktu. Hatice çok iyi  bir kızdı, O islamı sadece içinde değil dışında da yaşıyordu. Onun ilgi alanına uymadığım halde bana sadece O iyi davranıyordu. Arkadaşlarıma Haticeyi sordum ama hiç kimse nerde olduğunu bilmiyordu. Ama bende çok huysuzdum çünkü O rüyanın ne anlama geldiğini bilmek istiyordum. Aslında anneme' de sorabilirdim ama benim Aileme olan bağlarım çok güclü değildi. Daha çok Arkadaşlarımla Konuşup Vakit geçirirdim ben. Düşüncelerimle beraber tam  Sınıfa geçicektim ki Hacer Teyzeyi gördüm. Haticenin annesi. Ağlamıştı bu gözlerinden belliydi. Öğretmenler Odasına girmeden yolunu kesdim ve Haticeyi sordum. Ve işte verilen O cevap yine içime oturdu " H-h-hatice dün gece Ruhunu teslim etti kızım" dedi ve ağlayarak gitti. Nasıl yani? Hatice öldümü? Ama nasıl olur O daha çok genc idi. Okulu bile bitmemişdi ki?! Kendime hakim olmaya çalışdım ama olmadı. Göz yaşlarımı tutamadım. Ağlamaya başladım. Dersimi bırakıp Eve gittim ama orda beni daha büyük bir Felaket bekliyordu...