O gün eve gidince çok moralim bozuktu. Anneme sarılıp okulda yaşadıklarımı anlatmak istiyordum,
ama annem işteydi ve babamda işteydi artık ikisi de saat 8.00' da gelecekti. Bende kendi başımın çaresine baktım. Geçtim aynanın karşısına ve döktüm içimi. Ne var ne yoksa her şeyi anlattım. Biraz rahatlasam da içimde hala bir his vardı. Daha o okuldaki ilk günümdü. Neden herkes bana bu kadar sinirliydi ki, ne vardı yani 100 aldıysam, bunun bu kadar kin tutulacak neresi var? Bütün gün boyunca bunu düşünmüştüm. Evin tek çocuğu bendim çok sıkılmıştım. Biraz gitarımı çalarak şarkı söyledim. Bu bana Tankut hocamdan sonra en iyi gelen şeydi. Akşam olmuştu ve ben daha ağzıma bir lokma bile sürmemiştim ve çok acıkmıştım.
Annem ve babam geldiğinde onlara herşeyi anlattım en ince ayrıntısına kadar. Babam beni sonuna kadar dinledi, ama annem? Anneme bir şey olmuştu birden gözleri doldu ve hızlıca yukarı çıktı. Anneme bir şey olduğunun farkındayım. Ama neydi annemi bu kadar çok üzen şey? Bunu babama sordum ama sadece biraz yorgun olduğunu söyledi ve geçiştirdi. Ama ben tabiki de bunu yemedim. Babamın gözlerinden anladım onun yalan söylediğini. Ama babama belli etmedim. Belli ki bana söylemedikleri bir şey vardı. Annemin yanına, yukarıya çıktım. Annem odasına girmiş ve kapısını kilitlemiş. Ona :
"Anne ne oldu sana?" dedim bana sadece biraz yorgun olduğunu ve dinlenmek istediğini söyledi. Tamam dedim. Anlatmak istediklerimi babama açıkladım. Babam beni teselli etti. Bana sakin olup hiçbir şey yokmuş gibi davranmamı söyledi. Babama :
"Neeeeğğğyyy" diye bağırdım. Çok şaşırmıştım. Babam ne olursa olsun
mutlaka bir çözüm üretmemi söylerdi. Ama şimdi nedense birden beni başından atmak istiyormuş gibiydi. Bu kesinlikle benim babam olamazdı. Benden bir şeyler saklıyorlardı. Bunu mutlaka öğrenmeliyim. Ama şu an yapmam gereken tek dün akşamdan beri aç olan karnımı doyurmaktı. Bildiğim ve yapmak istediğim tek şey buydu. Yemek yedikten sonra odama geçip hiçbir şey düşünmeden yattım. Çünkü düşünseydim uyuyamazdım, bunu çok iyi biliyordum. Çok yorucu ve sitresli birgünün sonunda yatağıma uzanmak bana çok tatlı geldi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ağlamam Zaman Aldı 😔
Novela JuvenilKüllerinden yeniden doğmak için, önca kül olması gerektiğini öğrenmeye çalışan bir kızın hikayesi... 🍀"Ağlayamıyorum. Neden diye soran olursa ; Serçeler ağlayınca ölürlermiş. Ben onu bir serçenin gözyaşı kadar sevdim..." 💜