Ağlamam Zaman Aldı 😔

Sır🤐

Yeni okulumdaki ikinci günümdü bana bakan herkes dönüp bir daha bakıyordu. Dersin başlamasına 5 dakika vardı. Bu sefer ders inkılap dersiydi. O derste kötüydüm zaten kendi kendime dedim, belki bu soruyu bilmezsen sınıf bana karşı biraz yumuşar diye düşündüm. Ama onların içinde öyle bir nefret verdıki beni çok egoist bir insan olarak görüyorlardı. Ders başladı. Hoca derse girdiğinde adımı, hangi okuldan geldiğimi ve inkılap notlarını sordu. Ben hepsini teker teker cevapladım. Hoca bana soru sordu ve ben bilemedim çünkü inkılap dersim o kadar iyi değildi hocanın benim hakkındaki düşüncesinden en ufak bir tahminim bile yoktu ikinci dersimiz müzikti. Ben de zaten güzel sanatlar lisesini düşünüyorum. İnşallah sesim kötü olduğu için de eleştirmezler beni diye kafamda hayal kuruyordum ki hoca girdi derse. Bana adımı ve müziği sevip sevmediğimi sordu. Adımın Asena olduğunu ve müzik dersini çok sevdiğimi söyledim.
Org ile benim kulak sesimi, kafa sesimi ve karın sesimi ölçtü. Bana sen tam bir güzel sanatlar lisesi öğrencisisin dedi, sonra bütün sınıf bana sinirle bakmaya devam etti. Kendileri yetenekli olmadıkları için beni kıskanıyorlar herhalde artık çok sinirlenmiştim o gün eve erken gitmiştim. Annem gelince her şeyi anneme anlattım ve güzelce dinlemesini istedim. Beni dinledikten sonra üzüldü ve hiçbir şey demedi. Anneme derhal Antalya'daki okuluma geri dönmek istediğimi söyledim. Ama annem bunun imkansız olduğunu söylüyordu. Ben ise:
"Neden?" diye sordum yüksek bir sesle. Artık benden gerçekten bir şeyler sakladığını biliyordum ama sorduğunda bana söylemiyor ne olduğunu. Gerçekten sinirlenmeye ve üzülmeye başlamıştım, annem için şüpheleniyorum. Acaba bir şey mi oldu diye. Tabii Bütün herkes benim yerimde olsa aynı şeyi düşünürdü. Babam bana ödevlerimi yapıp yatmamı söyledi. Ben de tamam deyip odadan çıktım. Sonra annem hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı ben o anki duygumu nasıl anlatabilirim bilemiyorum ama kalbim sanki yerinden fırlayacakmış gibiydi, çünkü annemi ilk defa öyle bir ses tonuyla duyuyordum. Ben annemin yanındayken hep cenneti yaşamıştım. Annem çok neşeli biridir genellikle, ama annemi o an hıçkıra hıçkıra ağlarken duyduğumda hangi Cehennem Bir anlık da olsa gözlerimin önüne serildi gözlerim doldu ve ağlamama ramak kalmıştı Babam annemi sakinleştirmeye çalışıyordu, benim orada olduğumu ve annemin Ağlama sesini duyduğunda bilmiyor. Babam beni odamda ders çalışıyor zannediyordu. Annem neden diyerek ağlıyordu, şaşkınlıkla ve üzüntü ile onları dinledim. Biliyorum bu çok yanlış bir şey ama bunu yapmam gerekiyordu. Babam anneme hiç bir suçu olmadığını söylüyordu, ama annem ısrarcı bir tavırla "Bütün suç benim ben çok aptalım. "diyerek kendine kızıyordu Annem endişe içinde "Asena'ya hiçbir şeyden bahsetmedin değil mi? " dedi.
İşte o anda benim kalbim bir kurşun kadar hızlıydı. Benden sakladıkları bu kadar önemli olan şey neydi acaba diye düşündüm bütün gün ve ben onları dinlerken birden Kapı açıldı kapıyı açan babamdı bana sen hani odandaydın diye sordu. Ben de iyi geceler demeye geldiğimi söyledim ve odama gittim, babam arkamdan geldi ve bana tıpkı eski günlerdeki gibi sana kitap okumam ister misin diye sordu. Ben bana kitap okumasını istemedim bana şaşırdı Çünkü her akşam babamın bana kitap okumasını bizzat kendim isterdim, ve her gün kesintisiz en az 1 sayfa bile olsa kitap okurdu bana, ama şimdi canım o kadar sıkıldı ki hiçbir şey yapmak istemiyorum. Hatta uykum bile gelmiyordu, annem ve babam uyuduktan sonra koridora çıkıp biraz gezindim sonra yapacak bir şey bulamayınca Yatağıma yattım ve kendimi imkansız hayaller içinde düşündüm, sonradan yykum gelmeye başladı ve uyudum. Sabah kalktığımda yine beni babam uyandırdı. Bana kendi elleriyle yaptığı kahvaltıyı kendi elleriyle yedirdi. Tıpkı çocukluğumdaki gibi sonra bana yine her sabah yaptığı espri dan bir tanesini yaptı beni okula bıraktıktan sonra" İyi akşamlar kızım. "dedi ikimiz de güldük. O kadar moralim bozuktu ki artık okulda ne yaşarsam yaşayayım bu bana annemin hıçkıra hıçkıra ağlamasını unutturamazdı artık. 8 lerden bir tane kız yanıma geldi ve adımı sordu. Adımın Asena olduğunu söyledim ama sanırım birazcık sert bir tavırla söylemiştim. Dünkü yaşadığım olaydan sonra. Tabi sonradan kıza dönüp "Özür dilerim sinirlenmemin seninle hiçbir ilgisi yok. "dedim. Sonra o da bana adını söyledi bana, "Sen çok iyi bir kıza benziyorsun." dedi. Ben de ona bu okula geldiğimden beri ilk iyi arkadaşım olduğunu söyledim. Böylece ikimiz de birbirimizle iyi anlaşmıştık, onun adı İlknur du. Sonunda kendime yeni okulumda iyi bir arkadaş bulabilmiş- tim birazcık da olsa sevindim, ama bu benim eski neşemi yerine getirmedi. Çünkü annemin ve babamın benden ne sakladığını daha henüz öğreneme- miştim ama kendime söz verdim ve en kısa sürede öğrenecektim. Acaba annemi bu kadar derinden etkileyen ve benimle alakalı nasıl bir şey vardı? Çok merak ediyordum.