Bölüm 5

64 7 28
                                    

Bölüm çok geç kaldı farkındayım ama kendimi iyi hissetmiyordum uzun süredir ve onu buraya yansıtıp kötü olaylar yaratmak yerine yazmadım şimdiye kadar. Umarım yeni bölümü beğenirsiniz ♡

Ryan, Brendon'ın gözlerinin içine baktı. Brendon gülümsedi.

"Emin misin?" dedi Ryan.

"Tabii ki, eminim,Ryan. Hep yanımda olmanı istiyorum. İstersen hemen burada kalabilirsin, getirmek istediğin eşyaların varsa da hemen bir nakliye şirketini ararız, olmaz mı?"

Ryan kalakalmıştı. Brendon'ın suratındaki çocuksu heyecanı görünce aklına bir şey geldi.

"Nasıl rahat edebilirim ki evimden başka yerde?" dedi Ryan.

Brendon'ın gülümsemesi düştü.

"Ah... Tamam o zaman, doğru, sorun yok, nasıl istersen." deyip gülümsemeye çalışarak kolunu tekrar Ryan'ın omzuna atıp televizyona döndü. Ardından Ryan'ın masanın üzerindeki telefonunu alıp nakliye şirketi araştırışını gördü. Şaşırmıştı. Biraz doğrulup Ryan'a baktı.

"Sen... napıyorsun?"

Ryan Brendon'ın çok sevdiği gülümsemesiyle başını kaldırıp Brendon'a baktı.

"Nasıl rahat edebilirim ki evimden başka yerde?"

                -------------------------

Brendon koltukta uyuyakalan Ryan'a baktı. Saat gece yarısını geçmişti. Yorulmuş olmalıydı. Bütün gün birlikte Ryan'ın eşyalarını yerleştirmişlerdi. Brendon Ryan'ın ayak ucuna oturdu. Ryan dizlerini kendine çekmiş uyurken koltuğun yarısını bile kaplamıyordu. Brendon gülümsedi. Uyandırmaya kıyamıyordu, ama uyandırması lazımdı. Brendon yavaşça Ryan'ın koluna dokundu.

"Ry?"

Ryan gözlerini açacak gibi oldu ama mırıldanıp tekrar uykuya daldı. Brendon kıkırdadı.

"Ry, uyanman lazım bu şekilde koltukta uyuyamazsın."

Ryan gözlerini açtı, odanın ışığına karşılık geri kapatıp küçük bir çocuk gibi elleriyle gözlerini ovuşturdu.

"Ah.." dedi. "Uyuyakalmış olmalıyım, saat kaç?"

" 1:24 "dedi Brendon.

Ryan koltukta doğrulup Brendon'a gülümsedi.

"Yıllardır duymamıştım." dedi

"Neyi?" dedi Brendon.

"Bana birinin Ry dediğini... Seni özledim, Bren."

"Ben de seni özledim, Ry." dedi Brendon başını Ryan'ın omzuna yaslayıp.

Ryan Brendon'ın elini tutup ayağa kalktı.

"Hadi, odamıza gidelim."

Brendon yorgun bir şekilde gülümsedi.

Ryan'ın eşyalarını yerleştirirken yatağın yerini değiştirmeye karar verip camdan gökyüzünü görebilecekleri bir şekilde yerleştirmeye karar vermişlerdi.

Brendon çarşafların altına girip Ryan'ın beline sarılmış kolunu ve nefes alıp verişini hissedince gülümseyip, gözlerini kapatmadan, gökyüzünde, sanki o gece onların görmesi için mükemmel bir açıyla tam karşılarına yerleştirilmiş olan dolunaya baktı.

              -------------------------

Ryan yüzüne vuran güneş ışıklarıyla uyandığında, gözlerini henüz açmadan elini yatağın diğer tarafına attı. Brendon'ın orada olmadığını farkedince gözlerini açtı. Brendon çoktan uyanmış olmalıydı. Yatağın yanında duran komodinindeki eski tip çalar saatine baktı. 7:56. Brendon ya konser olduğunda bu kadar erken uyanırdı, ya da gerçekten mutlu olduğunda. Ryan bunları düşünürken alt kattaki plaktan yayılan sesi duydu. Frank Sinatra - Sunrise in the Morning . 

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 18, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

even now. | ryden.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin