Aslında tüm yıl boş geçmedi.Bir anı daha paylaşayım.Bizim matematik hocası gün sonlarında en üst kata çıkarırdı.Kurs yapardık.Hoca çok güzel bir şekilde ders işlerdi.Tüm sınıf bu hocayı severdi.Hocamız bir gün bir takım oluşturup matematiksel bir yarışma yapmıştı.Takımı o zamanlar dediğimiz gibi aldım verdim yaparak seçmiştik.
Takımlar hazırdı.Tabi olacağı belli bir şey vardı.O karşı takımdaydı.Sıraları dizdik.Bir kare oluşturduk.Herkes kalemleri defterleri çıkardı.Hocanın soruları yazmasını bekliyorduk.Hoca daha soruları yazar yazmaz hatta daha soruyu bitirmeden tüm sayıları verdikten sonra ben çözer ve hocaya götürürdüm.Karşı takımdaki herkes itiraz ederdi.Soruyu yazmadığım için.
Bir tek o itiraz etmezdi.Çünkü ilgilenmiyordu.Benim olduğum olaylarda sesini çıkarmazdı.Sanki bu hayatta ben yokmuşum gibi.Bunu gördükten sonra sinirlendim.İçimden patlamalarla uğraşıyordum.Soru herkes itiraz ettiği için soruları çözmeyi bıraktım.Takım benim sayemde ayakta oluyordu.Sınıftaki 4 zekiden 3 ü de karşı taraftaydı.Ben de bu tek başıma savaş veriyordum.Haksızlıktı benim için.Çünkü aldım verdim yaparken bir arkadaş vardı.Onu seçmek istedim ama kabul etmedi.Diğer taraftaki onun en iyi arkadaşıydı.Hoca da bişey demedi ve karşıya gitti.O zaman hem takımı seçen kişi akıllılardandı.O kazandığı için bir tane daha akıllı seçti.Sıra bana geldiğinde son kalan kişiyi seçecektim. İşte o da beni kabul etmeyip karşı takıma gitti.Ben o an sinirlendim.
Hırs yaptım.3 üne karşı tek bir şekilde savaşmaya çalıştım.Çok ta iyi bir şekilde savaşıyordum.Ta ki bana itiraz edip beni saf dışı bırakarak.O an bıraktım.Bana ne dedim.O kız benle ilgilenmediği sürece benim hiç bir şey yapasım yoktu.Ben de bıraktım hiç bir soruyu çözmedim.Takım battı.Karşı takım hala çözüyor benim takımdakilerse beni ikna etmeye çalışıyorlardı.Bende kendiniz yapın ben bıraktım dedim.Kurs bitince karşı takım gülerek kazandık felan demeye başladı.Hepsi büyük farkla yendikleri için kendilerini tebrik ediyorlardı.O gün sinirden patladım.Hoca da beni anlamıştı.Bilerek pes ettiğimi biliyordu.
Hoca karşı takımı tebrik etmedi ve yanıma geldi.Neden.Neden bıraktın. Ben de dedim 3 yüksek seviyeliye karşı bir kişi yapıyorsunuz.Ve bana itiraz etmelerine bişey demiyorsunuz.O an zil çaldı herkes sınıftan çıktı.Ben hızlıca çıktım.Kimsenin boş dalgasını dinleyemezdim.Akşam eve geldiğimde o kızı düşündüm.Neden itiraz etmedi diye.Sonuçta beni hiç sevmiyor.Nefret ediyor.Ama böyle bir şeye itiraz etmedi. Bende kendi kendime boş boş umut yapıyordum.Bir ihtimal diyordum.Belki beni sever diyordum.
Sınıfta bir çocuk vardı.Adı Mevlüttü.Mevlüt,konuşması yavaş ve beyinen biraz sorunlu bir çocuktu. Lütfen ön yargılı yaklaşmayın.Çocuk engelli değildi.Fakat tüm sınıf onunla dalga geçerdi.Bir tek o kız dalga geçmez ve onu korurdu.Sözde kız ve Mevlüt kuzendi.Bunu Mevlütle konuşurken öğrendim.Onu bende koruyordum. Çıkışta onunla beraber eski evimizin yanındaki dondurmacının önünde oturur sohbet ederdik.
Kendisi evine gitmeliydi.O kız evine giderken yanımdan Mevlütüde alır giderdi.Mevlüt istemezdi.Benimle konuşmak isterdi ama babasının beklediğini söylerdi hep.Bir gün yine aynı yerdeydik.Fakat bu sefer o kızın geçmesini bekledik.O geçene kadar evin arkasına geçtik.O geçince oturduk. Konuşmaya başladık.Normal bir sohbet ettik.Farklı bir şey olmadı.Eğer dediysede hatırlamıyorum.Çünkü aradan kaç yıl geçmiş.Sınıfta bir çocuk vardı.Adı Furkan soyadı da Uyanıktı. Hep onunla dalga geçerdim.Lan uyanık seni seni derdim.O da benle dalga geçerdi.Yürek yemiş derdi.Eğlenirdik.
Bir de Yusuf diye bir arkadaşım vardı. Onunla da çok eğlenirdik.Aslında tüm sınıftakiler beni severdi.Fakat Yusuf u sevmemeye başladım.Çünkü kıza o notu veren Yusuf du.Beni kıza satandı. Kimi kandırıyorum.Ben söyleseydim yine aynı bir şekilde gider hocaya derdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evet.Çok doğru bir kural.Bu kuralı en başından beri bilseydim,bu hatayı 3 kere yapmazdım.Yani aslında diğer 2 si başkaları yüzünden oldu.Bana o kişileri sevdiğimi ve açılmamı söyleyip durdular.Bende dediklerini yaptım.Her ikisiylede çok iyi arkadaştım.Ama adamın dediği gibi.Biriyle iyi anlaşıyorsan sevgili olup kaybetme. Ben bu hatayı yaparak 3 arkadaş kaybettim.Siz siz olun asla bu hatayı yapmayın.Neyse,sınıfta bir çok beni seven arkadaşım vardı.Hepsini söyleyemem.Bu çok uzun sürer.Belki ilerdeki bölümlerde anlatırım.
Size en önemli yerlerden birini anlatmaya başlıyım.Okulun bitmesine son bir kaç hafta vardı.Hoca herkesi serbest bırakıyordu.Çünkü sınavlar bitmişti.Bir gün arkadaşlarımın bana doğum günümde verdiği defteri günlük olarak kullanıp bir şeyler yazmıştım. Arkadaşlarım okudu.Genelde kızlar bu tür şeylere ilgi duyardı.Beni en çok seven kızlar okumuşlardı.Sonra o geldi. Bende okuyabilir miyim dedi.Bende al oku dedim.Defterde onunla hala küs olduğumuzda yazılıydı.Bana ne dedi biliyor musunuz?Ben zaten senle küs değildim ki.Ben o an içinden bağıra bağıra "NEDENNNN,NEDEN ŞİMDİ DEDİN?NEDEN SİNİRİN GEÇTİĞİNDE DEMEDİN?"
Diye söylenirken dışarıdan e iyi tamam dedim.Okulun son günü gelmişti.Kızlar beni çok severdi.Yani arkadaş olarak.Cidden ama hiç biri o şekilde bakmazdı bana.Hepsiyle sarıldım. Vedalaştık.Herkes biliyordu Hatay a gideceğimi.Ve herkes üzülüyordu. Hatta hocamız ağlamıştı ben gidiyorum diye.Okulun son günü bitmişti.Çok zor bi gündü.Bitmesini hiç istememiştim...
