ATALANTE 2 | [TAMAMLANDI]

Bölüm 19

Heyecanla ağlamaya devam ederken gülüyordum. Dennis de mutluluğuma ortak olarak gülüyordu. O sırada kapının kilit sesi duyulduğunda gülen yüzlerimiz soldu. Birlikte geri adım atarken kapı açıldı. İçeri birkaç adam girdiğinde ikisi beni kollarımdan tuttu. Öbür ikisi de Dennis'i tuttuğunda kurtulmaya çalışıyordum ama üçüncü adam da beni tutuyordu. Üstümü aradıklarında adam kolyemi tutup kopardı. Metalini kırıp içinde Ali'nin bana yazdığı kağıdı aldığında çakmağı çıkardı ve kağıdı yaktı. Dennis'in de üzerini aradıklarında da kağıdı bulmuş ve yakmışlardı. O sırada içeri çok tuhaf görünümlü bir adam girdi. Bu beni ürkütmüştü. Dennis korkuyla 'Kiroy' dedi. Kiroy denilen adam korkunç bir şekilde gülümsediğinde 'ta kendisi' dedi. Ardından adamlara işaret ederek bizi getirmelerini emretti.

Adamlar bizi zorla sürükleyerek çıkardıklarında toplu salona getirdiler. Tüm cinler buradaydı. Hepsi kahkahalarla gülüyor ve Kiroy'a bizi delirtmesi için tezahüratta bulunuyorlardı. Hepsine iğrenerek bakıyordum. Adamlar bizi çemberin içine oturttuklarında Kiroy tam karşıma geçti.

"Demek Atalante sensin."

Herkes sessizliğe gömülürken Kiroy derin bir nefes aldı. Ardından alayla güldü.

"Sen mi özelsin? Şu an aciz bir kızdan başka bir şey göremiyorum."

Sinirle suratına bakarken tek kelime etmiyordum. Dennis ise fazlasıyla korkuyordu. Bu adam ne yaparsa yapsın başım dik duracaktım. Kiroy bana daha fazla yaklaşırken çenemde tuttu. Tekrar alayla konuştu.

"Bu zavallı delirmeli mi?"

Cinler zevkle bağırırken Kiroy'un artık başlaması için çırpınıyorlardı. Alayla güldüm.

"Çok yakında. Hazır ol."

Kiroy anlamsız bakışlarla bakarken herkes sessizliğe büründü. Yüzü bir anlık düşmüştü.

"Bu ne demek?"

Gülmeye başladığımda Kiroy öfkelendi. Arka belinden çıkardığı bıçakla elini kestikten sonra kanıyla yeri çizdi. O kanıyla şekiller çizerken midemin bulanığını hissettim. Sanki içim çekiliyordu.

Gözlerim kararırken kulaklarım çınlamış ve başıma çok kötü bir ağrı girmişti. Bu ağrı sürekli artarken dayanamayarak bağırmaya başlamıştım. Cinler zevkle gülerken aynı şeyi Dennis de yaşamaya başladı. Acıyla çığlık atarken saçlarımı çekiştiriyordum. Bu ağrı sanki beni öldürecekti. O sırada bulunduğumuz salon büyük bir deprem etkisiyle sarsıldı. Ağrı başımdan çekilirken zorlukla gözlerimi açtım. Tüm cinler odanın duvarına yapışık bir şekilde çırpınıyordu. Kiroy ise tam karşımdaydı ama korku dolu gözlerle arkama bakıyordu. Bakışlarımı arkama çevirdiğimde onu gördüm.

Azrail gelmişti!

Azrail dolu gözlerle bana bakarken zorlukla ayağa kalktım. Tüm bedenim titriyordu. Onu görmenin verdiği heyecanla yanına koşarken sımsıkı sarıldım. O kadar sıkı sarılıyordum ki sanki ellerimin arasından kayıp tekrar gidecekti. Azrail sarılmam karşılık verirken bir yandan da ağlıyordum.