ခြင့္ျပဳပါ
အပိုင္း(၂၆)
#ခြင့္ျပဳပါ
10-10-03-36-07-56
"ဆရာမ..ဆရာမ အေထြး.."
"ဟင္...လာၿပီ.."
အေဆာင္ေအာက္မွာ မ်က္လုံးျပဴးရင္း ေမာ့ၾကည့္ေနေတာ့ ေထြးလည္း စိတ္ပူသြားရသည္..။
"ဘာ...ဘာျဖစ္လို႔လဲ...ဆရာျပည့္စုံ..."
"ကြၽန္ေတာ့္အဝတ္ေတြ ကုန္ၿပီ.."
"ဟင္..."
"ညတုန္းက မေျခာက္ေသးလို႔ လွန္းထားတာပဲ...မနက္က် မေတြ႕ေတာ့ဘူး.."
သြားတိုက္တံ ကိုင္ရင္း အဝတ္ေတြ ေပ်ာက္သြားလို႔ အလန႔္တၾကားျဖစ္ေနတာ သိေတာ့ ေထြး ရယ္ခ်င္သြားသည္..။
သူေဌးသားေလးကမ်ား အဝတ္ကေလး သုံးေလးထည္ကို ဥစၥာေျခာက္ေနလိုက္တာ..။
"လူေတြ.....လူေတြ...ေစတနာရွင္ ေမတၱာရွင္ေတြရဲ႕ အဝတ္ေတြေတာင္ မခ်န္ေတာ့ပါလား...က်စ္...ေလာကႀကီး ပ်က္စီးလာၿပီ...ပ်က္စီးလာၿပီ...မိလို႔ကေတာ့ သတ္ၿပီ.."
လက္သီးဆုပ္ကာ လက္ဝါးကို ထိုးရင္း က်ိန္းဝါးေနေတာ့ ေထြးမွာ မ်က္လုံး ပိုျပဴးလာရသည္..။
တကယ္မ်ား ရန္ရွာေတာ့မလား မသိ..။
"ဆရာ....ဆရာ့ အဝတ္ေတြ ေထြး သိမ္းထားတယ္.."
"ဟင္.."
"ညပိုင္း မိုး႐ြာေတာ့ အဝတ္ေတြ သိမ္းထားလိုက္တာပါ..."
"ေၾသာ္...အဟြင္း...ေတာ္ေသးတာေပါ့...ေက်းဇူး..."
ေခါင္းကုတ္လိုက္ နဖူးကုတ္လိုက္ျဖင့္ ၿပဳံးေစ့ေစ့ ထြက္သြားေတာ့ ေထြးလည္း သူ႕ပုံစံ ကို ၾကည့္ရင္း ရယ္မိသည္..။
ဘယ္လိုေကာင္ေလး ပါလိမ့္...။
ပုံစံ အမ်ိဳုးမ်ိဳးနဲ႕ တက္လည္း တက္နိုင္ပါရဲ႕..။
သူ႕အဝတ္ေတြကို ေခါက္ၿပီး ေသတၱာေပၚမွာ ေသခ်ာ တင္ထားလိုက္ကာ မနက္စာ အတြက္ ထမင္းေၾကာ္လိုက္သည္..။
ထမင္းေၾကာ္ဆိုတာထက္ ထမင္းေလွာ္ဆို ပိုမွန္ေလမလား.။
ဆီပါ႐ုံေလးနဲ႕ ၾကက္ဥတစ္လုံး ထမင္းထည့္ေမႊထားတာပါပဲ..။
VOUS LISEZ
ခြင့္ျပဳပါ (Zawgyi)
Roman d'amour" လက္မခံခ်င္ရင္ ျငင္းပိုင္ခြင့္ရွိတယ္ ဒါ ငါ့ အခြင့္အေရးပဲ" "ဟုတ္တယ္ ျငင္းလို့ရတယ္ ....ဘာလို့ လက္မခံနိုင္တာလဲ ရွင္းေအာင္ေျပာ" "အရာရာတိုင္း ကြဲျပားျခားနားေနတယ္...ငါ့ဘဝကို နားမလည္နိုင္တဲ့ ေယာက္်ားမ်ိဳးနဲ႔ လက္မတြဲခ်င္ဘူး...အစိုးရ၀န္ထမ္း တစ္ေယာက္ ၊ ေက်ာ...
