ခြင့္ျပဳပါ
အပိုင္း (၂၇)
#ခြင့္ျပဳပါ
10-11-01-28-05-20
"ဆရာတို႔...ဘယ္လဲဗ်..."
"ေဈးဆိုင္..."
နိုနို နဲ႕ အေထြး စက္ဘီးထုတ္ၿပီး အတူတူ ေလွ်ာက္ေနခ်ိန္ ဆရာဗညား တစ္ေယာက္ ပုဆိုးတိုတို ျဖင့္ ေခါင္းကုတ္ရင္း အနားေရာက္လာသည္..။
ဒီလူ႕ကိုလည္း သိပ္ၾကည့္ရတာမဟုတ္...။
နိုနို ခပ္ျပတ္ျပတ္ ပင္ ေျပာလိုက္ေပမဲ့ ေခါင္းညိတ္ၿပီး ရယ္ႀကဲႀကဲျဖင့္..
"...ကြၽန္ေတာ္လည္း လိုက္ခ်င္လို႔..."
"စက္ဘီးက တစ္စီးတည္း ရွိတာ..."
"ကြၽန္ေတာ္ လိုအပ္တာေလး ဝယ္ခ်င္တာ..ဆရာမ အေထြးေကာ အေရးႀကီးလား..."
"ဟင္...ဟို...မႀကီးပါဘူး..."
အေထြး ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး ေမးေတာ့ အားနာတက္ေသာ ဆရာမ က ေခါင္းကိုသာ ခါရမ္းျပေတာ့သည္..။
"ႀကီးတာေပါ့...ထမင္းဟင္း ခ်က္ဖို႔ အတြက္ သြားဝယ္ရမွာေလ..."
"ဒါဆို...ဆရာျပည့္စုံက..ဘာဝယ္မွာလဲ..."
"ဟို...ဒီတိုင္း...စက္ဘီး.."
"ဟာ..ဒါဆို အဆင္ေျပတာေပါ့...ဒီေန႕ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လိုက္ပို႔ေပးလိုက္မယ္ေလ...ေပး...ေပး..."
"အမ္..."
နိုနို လက္ထဲက စက္ဘီး ကို ဆြဲယူၿပီး ခြတက္လိုက္ေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖင့္ ေပးလိုက္မိသည္..။
"လာတက္.."
"ဟင္..."
"သြားမယ္ေလ..ဆရာမရယ္... အညာသားေနာ္... စက္ဘီးနဲ႕ ဘုရားပတ္ဖူးလာတဲ့ေကာင္...တက္စမ္းပါ ဆရာမရဲ႕..."
နိုနို ကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ေတာ့ မ်က္လုံးျပဴးျပကာ ေခါင္းကို ခပ္ျမန္ျမန္ ခါရမ္းျပလိုက္သည္..။
"ဟို...ဆရာတို႔ ႏွစ္ေယာက္ပဲ သြားလိုက္ပါ...ေထြး ဝယ္ရမွာေတြ ကို ဆရာျပည့္စုံ အသိသားပဲ...ေနာ္...ဆရာ..."
"ရတာပဲ...ကိုယ့္လူ....တက္ဗ်....က်ဳပ္နင္းမယ္.."
"ၾကက္သြန္ နဲ႕ ဆီ ရယ္...ဆရာ စားခ်င္တာသာဝယ္ခဲ့လိုက္ေတာ့ေနာ္.."
أنت تقرأ
ခြင့္ျပဳပါ (Zawgyi)
عاطفية" လက္မခံခ်င္ရင္ ျငင္းပိုင္ခြင့္ရွိတယ္ ဒါ ငါ့ အခြင့္အေရးပဲ" "ဟုတ္တယ္ ျငင္းလို့ရတယ္ ....ဘာလို့ လက္မခံနိုင္တာလဲ ရွင္းေအာင္ေျပာ" "အရာရာတိုင္း ကြဲျပားျခားနားေနတယ္...ငါ့ဘဝကို နားမလည္နိုင္တဲ့ ေယာက္်ားမ်ိဳးနဲ႔ လက္မတြဲခ်င္ဘူး...အစိုးရ၀န္ထမ္း တစ္ေယာက္ ၊ ေက်ာ...
