The Unknown Disease[COMPLETED]

Chapter 16

Cassius Trinculo POV

*flashback*

"Happy Aniversary babe" bulong ko kay Safriena habang nakapatong ang ulo n'ya sa dibdib ko.

"Happy Anive—" hindi n'ya natuloy ang sasabihin n'ya dahil biglang may tumawag sa kanya. I sighed.

"Hello sweety?... Ah yes... I'm busy, Yeah, okay loveyoutoo" then she ended the call. I sighed again. This relationship is fucking hard to handle.

"Is that Lath again? " malungkot sa sabi ko. Niyakap naman ako nito.

"Sorry babe. Yes si Lath 'yun" kumirot ang puso ko dahil sa sinabi n'ya. Antagal na n'yang kaming pinagsasabay ni Lath. Kahit hindi ko pa nakikita 'yun sigurado akong lamang na lamang sa'kin 'yun. Dahil sinabi sa'kin ni Safriena na pera lang ang habol nito sa kanya. Pero bakit gano'n? Ang sakit parin?

"Don't be sad babe. Let's make love. " agad na sabi nito. Laging ganito si Safriena tuwing malungkot ako at nasasaktan n'ya ako ito lagi ang sinasabi n'ya. Minsan pumapayag naman ako pero hindi parin mawawala ang sakit na dulot n'ya. Hindi ko s'ya kayang iwan kasi mahal ko eh.

"You want to meet Lath? Sabihin ko nalang na friend kita" sabi n'ya after naming magsex. Umiling ako bilang pagtanggi, sinabi n'yang friend nya ako kunware? Really? Hayst.

"Hindi mo pa s'ya nakikita since now and then" tumango nalang ako. Wala kasi akong balak kitain si Lath. Alam kolang na Lath ang pangalan nito 'yun lang. Dahil hindi ako interesado sa kanya.

Nandito kami sa garden ngayon ni Safriena, lumabas kami galing sa kitchen at naiwan doon ang yaya n'ya. Nag-init bigla ang ulo ko dahil sa kakakwento nito about sa kanila ni Lath. Kaya nilayasan ko s'ya doon at s'ya naman ay sinundan ako.

"I-im sorry" nakayukong sabi nito kaya napabuntong hininga ako.

"Lagi nalang bang sorry ang kapalit sa lahat ng sakit? Sana gano'n lang kadali noh? Isang sorry lang tapos boom wala na agad, okay na ulit. Sana talaga gano'n lang kadali" diretsong sabi ko rito. Napaangat s'ya ng tingin at nakita ko ang lungkot sa mga mata nito.

"Alam mo. Sobrang sakit, ito? Itong puso ko nasasaktan habang patuloy kang minamahal. Lagi nalang si Lath si Lath pa'no naman ako? " tumingala ako para pigilan ang luhang nais kumawala sa aking mga mata.

"Gustong gusto na kitang iwan Safriena. Pero hindi ko kaya kasi mahal na mahal kita at alam mo 'yun. Mahal na mahal kita kahit ang sakit sakit na" may isang butil ng luha ang tumulo sa'king mata pero agad ko itong pinunasan. Ayokong magmukhang mahina sa harap n'ya.

"P-please. Don't leave me like this" napahilamos ako dahil sa sinabi nito. S'ya naman ay nagsimula nang umiyak.

"Ano pabang kailangan mo? You said you love me but... But why you're with Lath? " sabi ko at lumapit ito sa'kin. Pero masakit parin ang lahat.

"I-i know. I already said na p-pera lang ang habol ko right? You're still the one I love, Axel is nothing." mangiyak ngiyak na sabi nito. Nag-iwas ako ng tingin dahil hindi ko kayang nakikita s'yang umiiyak.

"Then choose" sigaw ko. Hindi ko mapigilan dahil sa emosyon. Nagagalit ako pero I respect her.

"I'll choose you." agad na sagot nito at hinawakan ang kamay ko. Akma n'ya akong hahalikan pero umiwas ako.

"Then proove it" sagot ko sabay iniwan ko s'yang umiiyak doon. Naglalakad ako patungo sa loob ng bahay nila ng may makita akong bulaklak sa lapag at halatang bagong bili pa ito.