don't fall

103 4 2
                                    


stanle birlikte sabah erkenden uyanıp kayak yapmaya gittik .
stan kaymayı çok bilmiyordu ve ona öğretmeyi teklif ettim. kapının önünde beklmem bittiğinde sanki buz devrine dönüyoruz gibi giyinen stane biraz gülüp kolundan tutarak dışarı sürükledim. kayak takımlarımızı alıp ufak bir gezintiye çıktık sonra kayış alanına vardık . bende stane temel şeyleri anlatmaya başladım

-bak şimdi ayaklarını v şeklinde yaparsan durusun tamam mı

kafa salladı. sonra kaymaya başlamadan beni takip etmesini söyledim. ben hızla giderken onunda aynı hızda  arkamdan gelidiğini unutmuştum.

-stan dur yavaşla

-yapamıyorum

küçük bir çığlık attı ve sonra hızla üstüme geldi kaçmaya çalışsamda çarpıştık ve kafamı yere çok kötü vurduğumu hatırlıyorum.

*Stanley *

bille çarptıktan sonra bill kafasını kötü vurmuştu ve bayılmıştı. tanrım ben ne yaptım. bağırarak etraftan yardım istedim. birkaç kişi etrafımıza toplandı. büyük ve kalıplı bir adam billi kucakladı ve hastaneye götürdü. koşarak arkasından ilerliyordum hastaneye geldiğimizde doktorlar bille bakıp bir şeyinin olmadığını ve iyileşeceğini söyledi. bense adama teşekkür edip gönderdim. bizimkilere haber vermem lazımdı ve en son aradığım loseri çevirdim kahretsinki bu richie ydi

-alo richie acil bir durum var bizimkileri alıp gelirmisin?

-niye bill ile sevgili olduğunuzu açıklıycaksanız hiç gerek yok

-saçmalamayı bırak hastanedeyiz bill yaralandı. çabuk buraya geliyorsun richie tozier!

telefonu kapatıp billin yanındaki sandalyeye oturdum. çok ozür dilerim. duygularıma engel olmayıp ağlamaya başladım. çok geçmeden bizimkiler geldi ve beni bu halde görünce ciddi birşey var sandılar. herşeyi geçtim bev in ağlamasına dayanamazdım. onlara durumun iyi olduğunu söylesemde beb susmayıp daha çok ağladı. doktor İçeri girip

-evet çocuklar arkadaşınız iyi olacak zaten birazdan uyanır. kim ona refakatci kalıcak ?

-burda kalması gerekiyor mu?

-evet

her ne kadar istesemde bev kalmak istemişti ve doktor bizi o uyanınca odadan çıkmamız için uyardı. bir kaç uzun dakika sonra bill uyandı. hemen yanına koşup

-iyimisin ben.. ben cidden çok ozür dilerim.

bunları söyledikten sonra ağlamaya başladım.

-he..y a..a.ğ..lama ben iyiyim ufak bir sarsıntı

-şükürler olsun

diyip ona sarıldım. ve grup geçmiş olsun dileklerini söyleyip çıktı. bende onlarla birlikte  gittim .

*ben ölmüşum gömenim yok sorry uzun zaman oldu*


war of hearts •stenbrough Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin