Boğazdayken

48 9 10
                                    

Ağır ağır ilerlerken boğaza doğru bakan bankalardan birine oturdum. Rüzgar esiyordu,Hava çok soğuk değildi,İstanbul sonbahara hazırlanıyordu,Kış ve sonbahar aylarını pek sevmezdim ama neyse.düşüncelere daldım aradan zaman geçti öyle dalmışımki yanıma birisinin oturduğunu fark etmedim,saçını geriye doğru atmasa fark etmeyecektimde.ona doğru baktım en fazla 20-21 yaşlarında olmalıydı. Rüzgar beline dek uzanan saçlarını dağıtarak esiyordu duduağının hemen yanında küçük bir "ben" vardı. Rüzgar hoşuna gidiyordu sanırsam,ellerini cebine soktu bende ileriye ,denize baktım,denize baktı ve bana dönüp "yalanların içine doğmuşken gerçeklere nasıl ulaşırdın?" Diye sordu. Biliyordum, Kestirebiliyordum tüm gerçklerin bedenimi ve zihnimi bir zehir gibi yok ediceğini hazırım herşeye...

Soldu PapatyalarımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin