Nerden Nereye?

~1.Bölüm~

   Yine güzel  güneşin  ışıklarıyla 
uyanmıştım

Saat 7.00

30  dk sonra  evden çıkmamız gerekti   hemen  ikizim  ateşin odasına gidip  onu uyandırmaya çalıştım  top  atsan uyanmaz derler ya  ateş de öyle biri en son çözüm  bir bardak suyu aldım yavaşca döktüm uyanmasını sağladım başarıyla sonuçlanmıştı. Öfkeli bir yüz ifadesiyle

"Masal  her sabah böyle uyandırılmak zorunda mıyım?!" diye  homurdanan ateşi duymazdan gelip yüzümü yıkamaya  banyoya  gittim sonra odama geçtim  hemen üstüme siyah t-shirt altımda yüksek bel siyah pantolonumu giyip saçımı açık bıraktım koşarak aşağıya inip biseyler atıştırdım   siyah spor ayakkabılarımı giyip okul çantamı aldığımda hazır olduğum kesindi  beni  bekleyen ikizimin yanına gittim.

"Oo ateş bey çok yakışıklı olmuşsunuz"

"Sizde çok guzel olmuşsunuz matmazel "

Kıkırdıyıp yürümeye başladık   liseye yeni başlamıştık daha  1 hafta oluyodu  ateşle aynı sınıftaydık    ateşin yanına kızlar birikince ordan uzaklaştım ve ateşe "ben gidiyorum" dedim  oda onay verir gibi kafasını sallıyordu  kulaklığımı takıp sınıfa dogru yürümeye  başladım sert bişey çarptığımı fark ettim  kafamı kaldırıp baktığımda adını bile bilmedigim biri  duruyodu karşımda bana kızgın gözlerle bakmaya başladı. 1.80 boylarında deniz mavisi gozleri ilk  defa o kadar degişik göz rengi görüyodum kendime  gelmemi sağlayan  ses evet onun sesiydi  şarkım bitmişti bu yüzden sesini duyabiliyordum.

" Önüne baksana!!"

Ben kendimi savunmalıydım asla ondan özür dilemem çünkü  benim yapıma ters bişey özür dilemek.

"Sen de  koridorun ortasında  dikilmesene"

diye çemkirdim   çocuk  bişey daha  diycekti ki arkadaşı geldi  zafer benimdir sevincimi  
belirticek şekilde gülümseyerek ilerledim . Sınıfa gelir gelmez  rüzgarımın yanına oturdum o benim 
En yakın arkadaşım  siyah saçları yeşil gozleri  ve 1.75 boyuyla dikkat çeken biriydi hepsi sırık gibi, uzun. Rüzgara sarıldım

"Günaydın yakışıklım"

"Günaydın masalım"

"Bugün gelirken odunun birine çarptım ama ağzının payını verdim merak etme "

"İyi yapmışsın bidaha dikkat et  ama yinede "

Yanaklarını sıkıp;

"Benide mi düşünürmüş"

"Uff, Masal yapma şunu!!"

Kahkaha attım ,bunu yapmamdan hoşlanmıyordu ama ben ikide bir  bunu yapıp onu sinirlendirmeyi seviyorum.

Ateş gelip önümüze oturdu  biz rüzgarla en arkada oturuyoduk  önümüzde  ikizim  ve  ahsen oturuyodu Ahsen kumral  ve ela  gözlü güzel bir kızdı oda benim en yakın kız arkadaşım ahsene bir öpücük yolladım

Saat 8.10

Ders matematikti ,hoca dakik oldugu için tam vaktinde gelmişti hoca tahtaya biseyler yazıyor,ben de tahtayla bakışıyodum çünkü bir şey anlamıyordum.

*kısık sesle*

"Rüzgar ben uyuycam"

" Tamam al şu montu da kafana ört"

Gülümseyip dediğinı yaptım  ama  masa sert oldugu için uyuyamıyodum kolumu koyup denedim olmadı uyuyamıyordum lanet olsun!

Bi anda rüzgar anlamış olacak ki kendi montunu bana verdi ben de topaklayıp onun üstüne kafamı koydum.

*Kısık sesle*

"Teşekkür ederim rüzgar" dedim ve gozlerimi yumup uyudum.

Seslerle  uyandım ateş "Masal Masal!" diye bağırıyor,Ahsen onu susturmaya çalışıyor,Rüzgar da dışarı çıkmıştı herhalde.

"Ne var ne bağırıyorsun uyuyorum görmüyor musun !"

Uykumdan uyarılmıştım bırakın da sinirli olayım.

"Görüyorum ama uykucu ikizim sürekli uyuyamaz kalk dışarı çıkıyoruz"

"Ben uykucu degilim,sen çık işte banane!"

   Ateş,beni kolumdan tutmuş kaldırıyor,Ahsen de ona yardım ediyordu vay satıcı 2 dk da ateşten oldu .

"Uff tamam be bırakın beni ben kendim giderim"

Uykulu uykulu yürüyodum favori bankımıza oturduk  ahsen  anılarını anlatıyo ateş bazen gülüyo bazen  şaşırıyordu.

"Rüzgar  nerde?"

İkiside bana baktı  ateş :

"işi varmış "dedi

"Ne işiymiş bu ?"

"Bilmem"

"Tamam  siz konuşun ben bi yüzümü yıkayım ,biraz da turlayıp gelirim"

Dedim ve birşey demelerini bekle- meden ilerledim merdivenlerden yukarı çıkıp hemen  yüzümü yıkamaya gittim sonra kat kat gezmeye karar verdim

11. Sınıflar katına geldiğimde  orda tanıdık bir yüz gördüm  evet bu  benim sabah ki çarptığım odun du hiç tanımamış gibi ilerlerken kalbim delice atıyordu birşey diyecek korkusu vardı sanırım hızlı hızlı  yürürken biri kolumdan tuttu içimden:

"Lütfen o olmasın
Lütfen o olmasın
Lütfen o olmasın"

Dedim ve arkama döndüm

Lanet olsun ki oydu bana tip tip bakıyordu  ,en sonunda  dayanamayıp:

"Ne var ? " dedim

Çarpık bi gülümsemeyle

"Özür dilemen gerekiyo benden "

"Dilemiycem!!"

"Kendin bilirsin özür  dilemezsen  olacakları sen düşün" dedi

Beni tehdit ediyordu pislik

"Dilemiycem!!"

Ikinci kez tekrarlıyınca  kolumu bıraktı ve ben yürümeye devam ettim.

"Başına belayım ..."

Diye bağırdı 

Bende *kısık sesle*

"Sardık başımıza belayı.."

Bundan sonra fazla erken sevinmiycem..