Nerden Nereye?

~7.Bölüm~

Emir berke  keskin bakışlar atıyor sinirli olduğu belliydi  ama neden olduğunu bilmek imkansızdı.  Berk ise  umursamıyomuş gibi gülümsüyordu  nefret ederdim böyle insanlardan iç sesim " Ağzının önüne birtane yapıştırcan  bidaha  gülemiycek"   iç sesime hak veriyordum  ama susturmam gerekti.
Çünkü  emir berkin gömleğinden tutmuş ona birşeyler  söylüyordu en sonunda berk   emirin suratına bir tane yumruk vurmuştu     korkmuştum ama belli  etmedim   birbirlerini yumrukluyorlardı herkes etrafımızda  filim izler gibi izliyordu kimse ayırmıyordu  aralarına girdim  ve ikiside  durdular  bende sesli bir şekilde  "Kavgalarınızdan bıktım  ikinizdende nefret ediyorum  konuşmakta istemiyorumm."   Bunu güçlü bir şekilde söylemiştim ve aralarından  çıktım.  Koştum   kimsenin beni  bulamayacağı bir yere gitmek istiyordum .

En alt kata  bodruma indim  burası sessizdi  sesizce hıçkırdım  göz yaşlarımda ardı ardına  akmaya başlamıştı. İç sesim "emirden nefret edemezsin çünkü onu seviyosun "
Vazgeçicektim emir diye biri olmıycaktı hayatımda Emir Arsalanı  hayatımdan  çıkarıcaktım.  1 saattir  burdaydım çıkış saatiydi.

Emirin sesini duymuş gibi oldum "Masal.."diyordu sanki

Emir görüş alanıma girmişti  ama ben ona bakmıyordum bakmıycaktım.

Ateş de  "Masal" diye arkasından çıktı  ve bana sarıldı 

A~ Beni nasıl korkuttun. Emir olmasaydı bulamazdık seni

E~ Masal..

Boş gözlerle  ona baktım 

E~Bir kahve içip konuşalım mı ?

M~ HAYIR.

dedim seslice

E~  İnatlaşma benimle hadi masal..

M~Hayır.

E~ Demek hayır .

Beni  kucağina almıştı  elimle sırtına vurmuştum  yine indirmemişti.

E~Ateş  ikizin bana emanet  eve bırakırım sonra

Dedi ve ilerlemeye başladı .

M~Bırak beni . İndirsene  emir. İndir çabuk!!Gelmek istemiyorum  cırmalarım seni bak .  Senden nefret ediyorum dedim neyi anlamadın acaba .

E~ Ne çok konuştun bir sus başım ağrıdı.

M~Demek başını ağrıtıyorum, indir beni kurtulursun hem benden.

E~Ya kurtulmak istemiyorsam..

Sustum gidene kadar bişey demedim bir çay bahçesine  gelmiştik  beni yere indirdi ve sandalyeye oturmamı işaret etti.

M~ Emir anlattıkların yada anlatacakların zerre kadar umrumda değil. Hatta dinlemiycem.

Garsona kahve istediğimi söyledim  ve kulaklarımı kapattım "la la la"  diye bağırarak şarkı söylüyordum emir ellerimi   kulaklarimdan çekti  ve    sıkıca tuttu kollarımı .

E~Hala  büyüyememişsin    bidaha yapmıycaksan kollarını  bırakıcam.
 
Kafamı salladım.

Kollarımı  bıraktı ve başladı

E~ Bugün için özür  dilerim.  Ailevi sorunlarım  yüzünden   etrafıma ters davranıyorum berklede öyle oldu .Tekrar özür dilerim...

M ~Peki sabah ilk iki tenefüs çok iyiydik  sonra ne oldu da umrunda olmadım  . Ben o kadar değersiz biri miyim senin gözünde?

Konuşacağı  zaman  sus dedim.

M~Neyim senin gözünde?

Göz yaşlarım akın etmişlerdi ama sildim ve hemen toparlandım.

M~  Seni çözemiyorum bir öylesin bir böyle  ya iyi olalım, yada kötü. Şimdi bana birşey demeden eve bırakır mısın  lütfen..

Olumlu şekilde başını salladı

Beraber  akşam sokaklarında yürüyorduk .

E~ Tanıdığım hiç bir kız   beni  terslememişti . sen çok farklısın..

Gözlerimin içine bakarak  söylemişti en derinine ama o öyle baktıkça

"O deniz mavisi gözlerinde boğuluyordum.."

Bu  bakışmayı bozmak amacıyla eve az kaldı dedim. Eve geldiğimizde onunla vedalaşıp eve girmiştim. Ailemin merak dolu bakışları  üsütümdeydi.

M~ Çok yoruldum yarın anlatıyım

Dedim ve direk odama koştum kapımı kitledim ve yatağıma attım kendimi, olanları düşünüyordum.

Mesaj bildirimi geldi.

Heyecanla  emirden geldiğini umut ederek baktım ama bilinmeyen numaraydı.

Bilinmeyen numara:  Bayadır konuşmuyoruz özledim  seni.  Bugün  senin için çok zor bi gündü dinlen istersen iyi geceler..

Masal:  iyi geceler.

Emiri düşünürken uyuya kalmıştım.

*Cumartesi*

10.45

Sabah kalktım  ateşin yanına gittim onu sulu öpücüklerimle uyandırdım banyo yaptım  ve kahavaltıya indim.

12.30

Hemen giyecek bisey seçtim ve  saçlarımı yaptım biraz da makyaj  tamam hazırdım.

1.00

Rüzgar gelmişti beni almış hayvanat bahçesine götürmüştü  beraber eskidenn en çok takıldığımız yerlere gitmiştik.

6.00

R~Sana   bir süprizim var  ama gözlerini bağlamam lazım .

M~Ne süprizi?

R~ Süprizler söylenmez.

M~tamam buyrun rüzgar bey bağlayabilirsiniz gözlerimi

Gözlerimi bağlamış ellimi tutmuş ve beni  yavaş yavaş yukarıya çıkarıyordu

R~Geldik. Şimdi gözlerini  açıcam bekle..

M~Tamam

Gözlerimi açtığımda  gün batımını  izlemeye geldimizi anlamış ve rüzgara sarılmıştım . Yan yana yere oturmuştuk  ben mazarayı izlerken rüzgarın  bakışlarını üstümde hissettim ve baktım gözlerini kaçırmadı bişey söylemek istiyor gibiydi.

M~ Hadi söyle..

Ellerimi tutmuştu aramızdaki mesafe git gide azalıyordu ama ben bişey yapamıyordum donmuştum dudakları dudaklarımın üstündeydi ben şokumu atlatana kadar öyle kaldık  sonra rüzgarı  ittim.

M~R-rüzgar  yapamam özür dilerim.

Dedim ve kalkıp koştum . Bidaha yüzüne nasıl bakıcaktım? Kırılmış mıydı?