Moving On

Chapter 19

"Yeah, he's my savior and I'm the princess you hate"

"W-what did you say?" Na mali lang ako ng intindi diba? Iba talaga ang ibig niyang sabihin don

"Kuya mo ang nag ligtas sa buhay ko. Namatay siya dahil sakin. Ako yung babaeng matagal mo ng kinamumuhian" what. Unti unti akong napa layo sa kanya.

"You're joking"

"You think so? Then think again, good bye" O.O aalis na siya ng hinawakan ko bigla ang kamay niya

"Kaya kaba nakipag hiwalay dahil lang dito? Kaya kaba mag papakasal sa lalaking yon!?"

"Of course not! Masyado naman atang mataas ang tingin mo sa sarili mo"

"Then what! Fu** Rose! Bakit ngayon mo lang sinabi! Kung sa--"

"Kung sana ano? Kung sana sinabi ko agad eh di sana ikaw na mismo ang lumayo sakin? Na sana hindi mo na hinayaang lumalim pa ng husto ang nararamdaman mo para sakin? Coz why? Ah yeah,you hate me" O.O napa bitaw ako sa kanya.

Is she right? Huh Bell?

Yeah, habang lumalaki ako ay isang tao lang ang kinamumuhian ko. Yon ay ang taong niligtas ni Kuya. Dahil sa kanya namatay si Kuya at nalayo ang loob ko kay Dad. And now? I'm in love with this woman. I'm mad, no, I'm hurt

Ramdam ko na ang tuloy tuloy na pag daloy ng mga luha ko.

"Then what's your reason?"

"Kailangan ng company ni Ate ang company nila John. We need this marriage" what?

"Ano namang kinalaman mo don! Ro--"

"A lot! I want to help my Sister okay!? Nangako ang dad ni John. Kapag nagpakasal ako sa anak niya ay tutulungan niya si Ate. So tama na, itigil na natin to" Hindi ako naniniwala sa kanya.

"Oh no no no. Hinding hindi kita hahayaang makasal sa lalaking yon. You're mine" Hindi ako mahilig mang angkin pero pa dating sa kanya, ibahin mo ako

"Oh come on Bell. You hate me"

"I don't fuc**** hate yo-"

"Really? Kaya mo bang ipangako yan sa puntod ng kuya mo?" Napa tahimik ako sa sinabi niya. Why?

Ughh i dont know! Hindi ko alam kung ano itong nararamdaman ko. Halo halo na kase.

"I thought so" at tuluyan na siyang tumalikod sakin at umalis. Gusto ko siyang pigilan. Pero bakit hindi ako maka galaw.

Bakit hinayaan ko lang siyang mawala sa paningin ko.

Oo at kinamunuhian ko ang babaeng niligtas ni kuya pero, pero kung si Rose ang taong yon. I. . . . . I

"Why can't I say it"

"Ahhhh!!!"

Damn! Damn! Damnit!!!

Parang kaka sabi ko lang kanina na sobra sobra ang pasasalamat ko sa taong nag ligtas sa kanya. Bakit hindi ko man lang naisip ang pamilya ng taong yon. Turn out its me,

I love her, i love her so much. Wala namang nag bago don, siya at siya padin. Ginugulo lang ako nitong utak ko dahil sa pagka muhi ko sa taong naging dahilan ng pagka matay ni Kuya. I will never hate the woman I love

Pero bakit ang sakit sakit. Bakit ayaw padin tumigil ng mga luha ko sa pag patak. Bakit ang sakit sakit niyang mahalin ngayon

Dito sa lugar nato nag simula ang lahat. Ano bang ginagawa ko ng mga panahong iyon? i can't remember anything. But one thing I'm sure of, nakita ko ang ngiti ni Rose bago mangyari ang aksidente.