Moving On

Chapter 22

"You're the driver"

Hindi na ako nag isip ng kung ano at tinawagan ko siya

"What the hell is that!"

"Yeah i want to ask, what is that?" Ughh pina iinit niya ang ulo ko

"Wala akong panahon sa kabaliwan mo" okay na nga kami ni minion makiki gulo na naman siya

"At tingin mo may panahon ako? Ibalik mo si Rose. I'm telling you pag hindi natuloy ang kasal at masira ang pangalan ko! You'll regret it"

"Tell me what it means" unti unti ng nagugulo ang utak ko. Im not stupid, may hint ako kung saan pupunta ang usapan namin

"Pfftt you're shaking I think. Okay since you asked for it. Wala akong kasalanan sa mga pwedeng mangyari pag nalaman mo h--"

"Stop the crap" yeah I'm scared, ngayon nalang ulit ako nanginig sa sobrang kaba. Just please no, not that

"Relax what I'm saying is, it's all your fault. Ikaw ang driver ng kotseng muntik ng sumagasa kay Rose. Of course thanks sa kuya mo at naligtas siya. Just too bad he died protecting her. And for that kinamuhian kadin ng Daddy mo"

"You killed your Brother Bell. Ikaw din ang may kasalanan at na trauma ng husto si Rose noon dahilan ng ilang suicide attempt niya. Pfft of course you're a child but still, bakit mo kasi pinag laruan ang kotse nyo? So how does it feel? Huh Ms Be--"

O.O huh? I d-dropped the phone.

"Hey Giant! Just for tonight okay? Malamig nga pero no monkey business" tinignan ko ang babaeng  biglang pumasok sa room. Nahiga siya agad sa kama.

Pinulot ko ang phone at tinago ito. W-wait just what. Anong gagawin ko

"Hey! Naka kita kaba ng multo? Bakit ang putla mo? Come here are you okay? You're shaking" hinawakan niya ang dalawang kamay at pisngi ko.

So that's it?

Ito ang dahilan ng lahat.

"W-why? Shhh bakit ka umiiyak Giant hey"

Hahahahaha so it's all about me. It's all my fault then. Oh damn how funny is that? I've been hating the driver for years now then it turn out I am that person.

"Hahahahaha" I'm the biggest Clown ever!

"G-giant? Mahal, bakit ba? Nababaliw kana stop laughing while crying hey talk to me" natatawa lang ako pfft hahahhaha and to think na minahal ako ng taong to?

I ruin her life, her childhood and Teenhood? Pfftt takte may ganon ba? Adulthood? Hahahahha oh damn Bell now you know.

I just keep smiling ^_^

"Bell you creep  me out. Talk to me, hindi ka naman talaga na accident kanina diba? Nauntog ba ulo mo kanina? " bakit napaka cute ng minion nato? Ahh I remember now,

It's her, siya nga yung nakita kong naka ngiti bago mangyari ang accident. Naka tingin siya sa kotse and then boom! Bwahahahaha pag gising ko nasa ospital nadin ako.

Wala akong alam sa mga nangyari. Naramdaman ko nalang ang cold na pakiki tungo ni Dad. At ang una kong pag bisita sa puntod ni Kuya. Hindi nila sinabi sakin ang nangyari. Until one day narinig ko silang nag tatalo ni Mom.

Flash

"Anak mo din si Bell. Wag mo naman siyang tratuhing ibang tao"
Umiiyak na sabi ni Mom

"Let's not talk about it" parang walang paki alam si Dad kay Mom non. Naka tingin lang siya sa picture ni Kuya

"She's a child! Wala siyang alam sa mga nangyari. Hindi niya ginustong mamatay ang kuya niya. Don't blame her ple--"