Ready
Breath in.
Breath out.
*BANG!*
After that gunfire, I put my gun above my table, and walk towards the paper target and all i can see is a bull's eye centered in just one place, iisa lang ang butas nito at doon ko napatama lahat ng limang bala ng baril ko.
Bumuntong hininga ako at inalis ang earmuff na suot ko, kailangan ko pang magsanay pa, si papá. I don't want to disappoint him.
I stared coldly at the maids when i reached the balcony.
“Hermosa, your papá is waiting for you upstairs. He said he wants to talk to you about something.” sabi ni althea, one of our maids. I nodded as a sign of 'okay'.
Habang nahakbang sa mataas na hagdan na ito, hinding-hindi ko malilimutan ang mga panahong buhay pa si mamá. We're always playing hide and seek and this stairs reminds me of how my childhood is so happy back then.
But now… she's gone.
Di ko namalayan na nasa harap na pala ako ng pintuan ng kwarto ni papá. Binuksan ko kaagad ang pinto ng wala man lang pakatok katok o senyales na papasok ako.
“Pap-”
“You need to go tomorrow, mi reina” my forehead creased, what for? why is it too early?
“What do you want me to do papá? I know there's something you want me to do for you that's why you're letting me to enter that ridiculous school, I don't even have powers papá, ” I'm so confused! Bakit parang masyadong mabilis ang lahat?
She only gave me that musket and flintlock. Mamá even told me on how to use it. Pero wala syang nabanggit na i have powers. Cringe right?
“… spill it up fast papá, you need a dead body? of who? how many? c'mon papá! ” after what i said, i heard him laugh .
“Mi reina, there's nothing i want you to do for me, i can give those kind of job to someone else” naguguluhan ako, bakit kailangan ko pang pumunta sa academy na 'yon? I know to myself that i learned every tricks and movements to my 'babies'.
“What's the reason, papá? Reason why you want me to enter that goddamn academy if it's a valid reason then I'll do it.” I'm freaking serious here and this old hag infront of me keeps laughing at my face but suddenly.. his face becomes serious.
Bumuntong hininga si papá, “So here's the reason, you need to learn more, I'm afraid that you– No. Someday you can protect yourself from them. You're one of them that can save us from the darkness, mi reinita. Trust me” i stared at his eyes. It seems like his eyes are not lying.
“You're powerful, mi reina. You need to be strong” he said while caressing my hair.
“Sa una palang, noong bata ka pa, masusi naming pinagiisipan ng mamá mo kung papayagan ka namin na makapasok sa paaralang iyon. Sa una ay ayaw ng mamá mo, because we both need you mi reina. We're afraid to lose you like your older brother...” sabi nya habang nanginginig ang mga kamay “We're not the only one who needs you, everyone does” hinawakan ko ang kanyang kamay at pinunasan ang kaniyang mga luha gamit ang likod ng aking palad.
“I want you to enhance your abilities, for now hindi mo pa ito natutuklasan. Pero sa pagaaral mo roon. Doon mo matutuklasan ang lahat. Ang tunay mong kapangyarihan with the use of your *flintlock* and *musket* that your mother gave you. And also with your precious right eye. You're so special, mi reina. The clock in your right eye is your charm.” i nodded my head. Even though i don't know what he is talking about.
Yinakap ko si papá at hinagod ang kaniyang likod, I'll do anything for you papá and for mamá. I can't lost you too, like how i lost mamá and kuya. I just can't.
Pumunta na ako sa aking kwarto at nagimpake, tatlong maleta ang gagamitin ko, nagiwan ako ng iilang damit ko rito para kung sakaling makakauwi man ako, ay di ko na kailangang magdala pa ulit ng tatlong maleta sa paguwi.
Handa na ako para bukas, kakayanin ko ito. Para kay papá, mamá at kay kuya. I want him to be safe. I want to save him in the near future na sinasabi ni papá na maaaring mangyari. Malaking digmaan.
When i packed all things up, pinaghehelera ko na ito sa gilid. Kumuha ako ng puting tuwalya at damit pantulog at dumiretso sa banyo. Gusto ko munang magshower bago matulog dahil napapakalma ako nito.
Habang basa ang aking buhok ay tumingin ako sa aking repleksyon sa salamin, I'll hide my right eye. Kinuha ko ang gunting at ginupit ang nasa kanang mga buhok, ginupit ko ito ng medyo mahaba sa aking kanang mata, upang hindi mapansin ang aking mata. I don't want them to know what's with the clock in my right eye.
It'll make me so annoyed when they started to ask 'bout it. Nang matapos ako sa paliligo ay ibinagsak ko ang aking katawan sa kama. I'll be stronger. I will protect papá and all of the innocent people that will be involved in that future.
Habang pinagiisipan kung ano ang mangyayari sa hinaharap, dahan dahang nababa ang talukap ng aking mata.
Maaga akong nagising at nagalmusal, di ko alam kung ako lang ba ay excited o ano. Mag-isa kong ibinaba ang mga maleta at kahiya hiya mang magutos sa mga drivers ni papá at maids.
Habang naghihintay ako rito sa labas para sa sasakyan ni Leonard, isa sa mga tauhan ni papá. May nararamdaman din akong kakaiba sa lalaking ito. Ang tawag ko sakanya noon ay Mang Leo pero Leonard nalang daw ang itawag ko sakanya. Palagay ko ay kasing edad lamang sya ni papá, makisig rin ito.
Kinuha niya ang mga maleta ko at linagay sa likod ng kotse. Tumingin sya saakin bago bumaba ang tingin sa bitbit kong case ng aking mga baril.
“Akin na 'yan, isasama ko na sa likod ng kot–” agad ko syang pinutol.
“No need, i can handle it, see?” pagmamataray ko at pakunwaring binuhat pataas baba ang dala ko.
Tumango naman sya at lumipat na sa driver's seat. At doon naman ako naupo sa likod.
Sinulyapan ko ang bintana sa may kwarto ni papá, alam kong natutulog pa sya ng mahimbing. Nagiwan ako ng sulat sa ibabaw ng kaniyang lamesa, sulat ng pagpapaalam dahil ayokong storbohin siya sa pagtulog.
Hinalikan ko sya sa noo kanina habang linalapag ang sulat. Nangangako ako papá, buwan buwan ako magpapadala ng sulat sa iyo. Mahal na mahal kita.
Umandar na ang sasakyan at walang ni isa saamin ang gusto magsalita. Tahimik pareho, pero mabuti na iyon, ayoko ng masyadong madaldal. Maya maya'y nakaramdam ako ng antok at humikab. Unti unti kong pinikit ang aking mga mata at ang huli kong nakita ay ang mata ni Leonard na nakatingin saakin bago ako lamunin ng antok.
BINABASA MO ANG
Compulsive Enchantress
FantasyAcadia was the only girl left in the whole Ludavica Family with the most powerful charm and have a rare ability - time chanter. She's not very friendly on anyone, they seemed to describe her as cold and useless enchantress of the academy because of...