One kiss.

~12~

'SOMEBODY THAT I USED TO KNOOOOW!'
De twee kleine jongetjes waren vrolijk hun lievelingslied aan het zingen samen. Ze hadden nooit dezelfde muzieksmaak, maar dit lied vonden ze beide leuk. Ze zongen het al jaren samen, het was het eerste lied wat de jongere uit zijn hoofd wist en het eerste Engelse lied wat de oudere helemaal kende. Hun ouders hadden het ooit aan ze laten horen en ze waren meteen verslaafd.
'But you didn't have to CUUUUT ME OFFF!'
het paar gilde vrolijk en dansten samen terwijl hun moeders ernaar keken. Het was weekend en ze waren samen koffie aan het drinken bij de moeder van de oudste. 'Waarom hebben we ze dit ooit aangeleerd?' zuchtte de moeder van de oudste, terwijl de andere lachte.

Het was de avond van het bal en Tyler was zich op zijn kamer klaar aan het maken.
'I don't wanna be your friend, I wanna be your bitch.'
Hij was mee aan het zingen met Girl In Red, hij hield van haar. Vooral dit liedje. Al was hij geen lesbienne, hij wist precies wat ze bedoelde met dit liedje en vond het erg herkenbaar. Hij keek naar de naam van zijn playlist.
Björn.
Hij zuchtte, een soort van teleurgesteld in zichzelf. Hij negeerde het, zette zijn muziek uit en liep naar beneden. Hij dronk wat en liep naar buiten, naar zijn fiets. Hij liep de poort uit en zette zijn fiets tegen de muur, wachtend op Björn.

Na een tijd kwamen ze aan op school, waar Lila en Alex al stonden te wachten. Lila's haar zat in een losse knot en ze had een bordeaux rood jurkje aan. Ze zwaaiden vrolijk naar de jongens. Björn glimlachte, hij vond dat Lila er prachtig uit zag. Hij wilde het doen. Hij ging het doen. Hij ging haar vanavond zoenen. 
Ze liepen met zijn vieren naar binnen en kletsten vrolijk. Björn gaf Lila complimentjes, waar ze van moest giechelen. Tyler zuchtte onopgemerkt. Hij was blij dat zijn vriend een crush had -wat hij overigens nog niet had verteld, maar het was super duidelijk- maar toch vond hij het klote. Hij wilde niet dat Björn voor een meisje viel. God, hij wilde niet eens dat Björn voor ook maar iemand viel. Hij wilde Björn, hij vond dat Björn van hem was. Hij wist dat het gestoord klonk, maar hij kon zijn gedachtes niet meer tegenhouden. Hij had zo ontzettend veel gevoelens voor Björn. Hij had zich nog nooit zo gevoeld bij iemand. Tyler kon niks slechts van zijn vriend opnoemen, als hij aan hem dacht, dacht hij alleen aan zijn donkere, zachte haar, zijn diepe maar heldere ogen en die lach... hij moest blozen van zijn eigen gedachtes. Wat nou als er vanavond iets gebeurde? Wat nou als hij iets deed waardoor Björn voor hem zou vallen? Als hij dadelijk al lang gevoelens voor Tyler had, en het vanavond bekende? Tyler wist dat hij er niet opgewonden over mocht worden, want hij wist dat het nooit zou gebeuren, maar toch hoopte hij het. Toch hoopte hij dat zijn beste vriend, sinds ze zes en zeven waren, ook gevoelens voor hem had. Hij hoopte het heel erg.

De avond was gezellig en vol gelach, maar nu stonden Tyler en Björn alleen bij de kluisjes, ze waren moe en wilden even rust van al het drukke muziek. Tyler keek naar Björn. Naar zijn lippen. Dan naar zijn ogen, waarna hij weer terug keek naar zijn lippen. Björn zei een aantal uur geleden tegen hem dag hij iemand wilde zoenen vanavond. Tyler wilde diegene zijn. Hij zetten een stapje naar voren, wat Björn naar hem liet kijken. Tylers hart ging tekeer en hij had het gevoel alsof hij elk moment over kon geven, maar hij voelde zich zo zelfverzekerd door het hele feest gebeuren dat hij dacht dat hij dit moest doen. Ineens leunde hij naar voren en zoende hij Björn. Hij hapte eerst naar adem en wist niet wat hij moest doen. Hij was zo overweldigd dat hij even niet wist wat hij moest doen, maar daarna duwde hij Tyler weg. Hij kwam hard tegen de kluisjes achter ze aan.
'What the fuck, Tyler?!'
Tyler hapte naar adem. 
'O-O mijn god! Sorry, sorry, i-ik wist niet wat ik deed!'
Björn zetten een paar stappen weg.
'Ben je gay of zo?! Doe even normaal!'
De jongste kreeg tranen in zijn ogen.
'N-N-Nee! I-Ik weet ook niet waarom—'
'Laat me alleen.' Björn liep boos weg terwijl Tyler begon te huilen.
Hij had zijn lange vriendschap verpest.
Het zou nooit meer hetzelfde zijn tussen hen, hij had alles kapot gemaakt.
Huilend draaide hij zich om en rende het gebouw uit. Hij pakte zijn fiets, maar zag bijna niks door zijn tranen, waardoor hij een aantal keer bijna viel. Hij fietste naar huis en rende naar binnen. Zijn moeder keek hem verbaasd aan.
'Honey! What happened?!'
Tyler begon harder te huilen.
'I ruined my friendship, mom. I totally ruined it.'