mijn weg naar vrijheid

Hoofdstuk 1: Het meisje dat altijd lacht

"Lot opstaan" schreeuwt mijn moeder vanaf beneden. Ik draai me om naar mijn wekker. Ik zucht het is 7 uur. Ik moet om 9 uur bij de kinderarts zijn samen met pappa en mama. Pure onzin ze vinden dat ik te weinig eet. Het gaat prima met mij hoor. Sorry dat ik zo binnenval . Eerst zal ik me even voorstellen. Mijn naam is Lotus Isa meijer. Voor mijn vrienden en familie ook wel lot,lottie of lotte. Ik ben 14 jaar, ga naar het rijnlanden college hier in de buurt. Ik zit daar in 2 havo samen met mijn vriendinnen Senna en Lisa.
Ik ben fan van one direction en selena gomez. Heb een hekel aan school en lig het liefst de hele dag in bed films te kijken en met vriendinnen te praten over jongens.

"Lotus Isa meijer nu komen of moet ik je uit bed komen halen?" Schreeuwt mijn moeder van beneden. Oops denk ik als mijn moeder me bij mijn volledige naam noemt is het goed fout. "Ik kom ahaal mam bijna klaar." Schreeuw ik terug Snel spring ik uit bed. Open mn kast kies een simpele spijkerbroek ,hempje en een warm vest. Ik pak snel ondergoed ten spring onder de douche. Binnen 10 min ben ik gedoucht en aangekleed. Top snelheid. Brr het is koud denk ik. Snel ren ik naar beneden. "Jonge dame"
Zegt mijn moeder , "je vader kan elk moment hier zijn." Ze heeft wat cornflakes voor me gemaakt. Ik glimlach en bedank. "Nee hoeft niet mam niet zo'n honger. "
"Lotus ik wil dat je iets eet. " zegt mijn moeder. "Ja maar maham ik heb gewoon geen honger." Zeg ik
"Dat zeg je nu al maanden. Je word steeds dunner kijk eens naar jezelf. Er is niets meer van je over. "
Voordat ik antwoord kan geven gaat de bel. Gered door de bel denk ik. Goedzo je ontbijt geskipt hoor ik in mijn hoofd. Heb je alles bij je? Gaat de stem verder. Flesjes water ,zware dingen voor in je zakken. Dan kunnen we gaan. En denk er aan alles gaat goed.

"Lotus, kom je nu? " Hoor ik mijn vader vaag zeggen. Huh wat ik schrik op uit mijn gedachtes. "Jaa kom al. "
"Zie je zegt mijn moeder tegen mijn vader ze word steeds afweziger. En haar gezichtje staat zo leeg en moe. " Mijn vader zegt niets en draait even aan zijn snor. Dat doet hij altijd als hij niet weet wat hij moet zeggen. In de auto is het stil niemand zegt iets. Ik pak mijn ipod en doe mijn oortjes. Ik zing zachtjes mee met mijn muziek. "We zijn er lot. " Hoor ik mijn moeder zeggen.