Hoofdstuk 8: Flashbacks

574 17 2
                                    

"Nee nee hou op" "ga weg" schreeuw ik. "Lotus Lotus sst rustig maar" hoor ik een zuster op de achtergrond. Ik word wakker open mijn ogen. En begin te huilen. "Het was maar een nachtmerrie meisje" zegt ze. Jaa maar een echte nachtmerrie denk ik. "Wil je wat water drinken meisje?" Vraagt de zuster. Ik schud mijn hoofd en pak mijn knuffel konijn en koe. Zij zijn mijn alles, ze maken me rustig,drogen mijn tranen, ik kan niet zonder ze. Ik droog mijn tranen en zeg "ik ga wel weer slapen". "Weet je het zeker lieverd?". Ik knik " oke welterusten" en de zuster loopt weg. Het lukt me niet om verder in slaap te komen. Dus ik blijf maar wakker. Deze nachtmerrie heb ik zo vaak en het lijkt zo echt. Maar ik kan het me amper herinneren. Ik gaap het is ondertussen 5uur in de ochtend. Ga nog maar even proberen te slapen en val in een diepe droomloze slaap. Tot ik wakker word gemaakt omdat mn bloeddruk gemeten moet worden. Het is al weer ochtend. De verpleegster komt me zo wegen zegt ze als ze wegloopt. Bughh ik haat wegen bedenk ik bij mezelf. Ik ben waarschijnlijk enorm veel aangekomen dan vinden ze me een aandacht trekker met een nep eetstoornis. "Kom je mee Lotus?" " Gaan we even wegen" ik knik en loop achter de verpleegster aan naar een kamertje. Kleed je maar uit en kom hier dan maar staan. Ik doe wat mij gevraagd word. Ik mag mijn gewicht niet weten omdat ze bang zijn dat dat een terugval veroorzaakt. Als de weegschaal piept schrijft de verpleegster het getal op. Ik wacht op wat ze gaat zeggen. Ze glimlacht en zegt "Goed bezig Lotus" dat beschouw ik als je bent aangekomen weer op weg naar het dik worden. Rot ziekenhuis,rot weegschaal, stom alles. Ik moet moeite doen om niet in huilen uit te barsten. Als ik weer terug op mijn kamer ben barst ik in huilen uit. Ik ben het vechten zo zat, ik voel me zo dik. Ik wil dit niet langer. Ik word zo overspoeld door mijn gevoel dat ik het in paniek naar het mesje zoek in mijn toilettas. Zet hem op mijn pols en begin strepen te maken. Het doet pijn en ik bijt even op mijn lip. Terwijl het rode bloed naar beneden en zijkanten van mn arm stroomt. *Ga door dikzak, dit krijg je als je niet naar me luisterd. Je verdiend de pijn nu. Zo zwak om maar te gaan eten. Na alles wat ik je gegeven heb krijg ik dit voor terug.*

"Lotus?" Hoor ik vaag op de achtergrond. "Shit Lotus" er komt een verpleegster binnen rennen.ik merk dat het wazig is in mijn hoofd. Voel me heel licht. Een pijnscheut gaat door mijn lichaam heen als mijn arm word vast gepakt,schoon gemaakt,verbonden.

mijn weg naar vrijheidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu