Bir Tutam Aşk

1. Bölüm

Hayat...5 harf, 2 hece, 1 kelime ,ama kocaman bir anlam belkide sadece benim için.Yaşamış olduğum şeylerden yola çıkarsak asla olmaz dediğim her şeyin başımda bittiğini görüyorum.umutsuzmuyum?kararsızmıyım?hayattamıyım?artık bundan bile emin değilim...aşk uğruna ailemden vazgeçip gururuna kocaman bir tekme yemek bu olsa gerek.ALDATILMAK...bir nevi unutmak ,önemsememek.
Her bakımdan umutsuzda olsam bir yerden başlamalıydım.Depresyonun üzerinden epeyce vakit geçmişti artık küllerinden doğan yeni hayata tutunan güçlü kadın portresi çizmeliydim.Mümkünse!

Çetinden yediğim koca kazıktan sonra nasıl tekrar hayata sarılabilirsem !beni seven bir ailem bile yok... reddedilmiştim baştan beri haklılardı Çetin beni sözleriyle kandırmış ,gözleriyle kalbine hapsetmişti.meğerse ben onun için bir hevesmişim..

Ama artık bitecekti, bu ruh halinden kurtuluyordum bu hastane benim için bir başlangıç olacaktı,elimde sadece kariyerim kalmıştı ailem beni okutmuştu ben o güzel insanları bir şerefsize tercih etmiştim.Yaşadığım ağır depresyona rağmen sadece 1 ay rapor alabilmiştim.Bir psikolog olmama rağmen kendime yardımcı olamayışım ne kadar acizdi.İnsanlara tavsiyeler verip kendine yararlı olamamak...Ruhumun bir yerleri hâla acıyla kıvranıyor.Pişmanlıkla...
Hastanenin girişinde öylece bekliyordum odama geçmek için. Neler yapacağımı düşünmek için . Beni düşüncelerimden uyandıran danışman bölümndeki kısa saçlı kahve gözlü bir zamanlar çetin hakkında ,onu ne kadar çok sevdiğimi anlattığım Melis oldu:

"Ela...buradasın sonunda nasıl olduğunu ne kadar merak ettim bilemezsin.evinde yoktun rapor almışsın telefonlarıma cevap ta vermedin.!"

Hiç duraksamadan sıralamıştı.haklıydı ben vefasız biriydim.ne gerektiği gibi bir evlat be de iyi bir dost olabilmiştim.

"Bir takım sorunlar.artık geride kaldı."

Konuşmak istemediğimi anladı.Haliyle kırıldı da ama anlatamazdım Çetin in bana ihanet ettiğini nasıl anlatırdım?utanç verici.

"Sorunlar..peki anlatmak istemiyorsan."

Yine de gönlünü almam gerektiğini düşündüm o benim tek arkadaşımdı.

"Sana söz veriyorum melis bir gün hepsini anlatacağım sadece zamana ihtiyacım var."

Koca bir yalan!kalbimin dindiremediği kederi zaman nasıl dindirebilir?

Tek ihtiyacım olan kendime sarılmak ve işime konsantre olmak ...tabii yapabilirsem!!

Başlangıç açısından kısa bir bölüm oldu ama zaten hemen olaya girmekte istemediğimden böyle bir bölüm ortaya çıktı.umarım hikayemi okuyan birileri vardır haftada 1 veya 9 günde bir bölüm yüklemeye çalışacağım.