*boy's pov*
"ASH please bumalik na tayo!" Siya
"No! Not now hindi ko hahayaang mapaghiwalay nila tayo." Nangingilid na ang luha saking mga mata.
"Hindi ko rin kaya yun. I love you more than anything-- Ash!"
"Bro! Wake up!"
Napabalikwas ako at napatingin sa roommate ko.
"Nanaginip ka..okay ka lang? and what's your name? I'm Xander." Sabi niya
sabay lahad ng kanyang kamay na agad ko namang tinanggap. "Okay lang." bulong ko.
"Ash, pre" sabay kong sabi. He nodded.
Bumangon na ko at naghanda baka malate pa ko. First day pa naman.
"Hey bro, ano nga palang napanaginipan mo?" Xander
Tinitigan ko lang sya. Aba close ba kami neto para ikwento sa kanya ang panaginip ko? I mean nightmare. Batukan ko kaya to nang matauhang hindi kami close. Bro, oo, iisang kwarto lang tayo natutulog pero pre, who you ka sakin. and..
Yes, nightmare.
"Sorry feeling close. Nagulat lang kasi ko bigla kang nagsisisigaw ng ''" Xander
"None of your business" I snapped.
Pumasok na ko sa banyo bago pa ko makapagsalita ng hindi maganda. Or worse, masapak ko pa tong mokong na to.
Napakuyom ang aking mga kamay at kasabay ng pagbuhos ng tubig mula sa shower ay ang tuloy-tuloy na pag patak ng mga luha mula saking mga mata.
Hindi ko sadya.. kung alam ko lang na ganun ang mangyayari hindi ko na sana tinuloy.
I loved her more than anything too.
But it's too late now I guess. She left. She didn't care.
Paglabas ko ng cr eh wala na rin si Xander. May pasok ata. Hallelujiah lang!
Good. Annoying Xander is gone.
Inayos ko lang ang gamit ko, nagalmusal at lumabas na rin ng kwarto.
Hmmm. 9am first subject ko. Two buildings away from here. Ayos di masyadong hassle. Kinapa ko bulsa ko kung kelan nakalagpas kalahati nako ng paglalakad.
Ay sh*t, naiwan ko phone ko.
**
Please do share our story! Thanks! :)
BINABASA MO ANG
CROSSROADS
Teen FictionWe were both negatives brought together by faith to find a way to become positives.