aşk ve arkadaş.

hırsız kim?

yapraktan..

1 gün geçmişti, barışın evinde toplanmış oturuyorduk, barışla aramızda bir kavga yoktu,normal bir sevgili ilişkimiz vardı işte,  gökhan elinde pasta tabağı ile geldi.

yaprak:bize yok mu pasta?

gökhan:mutfakta.

gözlerimi devirdim,  ayağa kalktım, barış elimi tutup geri çekti koltuğa..

barış:oğuz kalk hadi yaprağa pasta getir, yorma kızı.

oğuz kalkıp mutfağa gidince barışa bakıp gülümsedim,  oda gülümsedi bana yaklaşıp yanağima öpücük kondurdu..

pastaları yenince çantamı alıp kalktım,  akşam olmuştu,  annem merak ederdi,

yaprak:gideyim artık, annem kızacak yoksa beyler.

sinan:kanka bırakalım seni.

yaprak:yok kanka,  taksi ile giderim şimdi, oturun siz.

barış:ya bırakın kendisi gidemiyor mu kız? bakma sen bunlara yaprak.

yaprak:sorun değil canım, küçüklükten beri böyle ler işte.

barışın beni eve bırakmaması beni üzmüştü, o sıra içeri elinde cüzdan ile gökhan girdi.

ali:noldu kanka?

gökhan:cüzdan'da 500 lira vardı sabah..şimdi yok.

oğuz:nasıl yok? düştü mü? 

gökhan:para sabahdan beri evde, düşse evde olurdu, yani birisi almış.

hepimiz birbirimize baktık.

yaprak :bizden şüphelenmiyor sun değil mi? sonuçta kardeşiz biz.

gökhan:yani kanka,  sonuçta biz barış,ali,sinan,oğuz birlikte kalıyoruz,bugünde sadece sen geldin eve.

gözlerim büyüdü,  gözlerimi barışa çevirdim, bana değil gökhan'a bakıyordu.

yaprak:ben geldim de, ben almadım.

oğuz:ya gökhan saçmalama,  yaprak bu ya, ne çalması?

yaprak:evet ben yapmadım..

sinan:çantasına bakalım.

gözlerim doldu birden..çantamı elimden aldı oğuz ve içini açıp bakmaya başladı..

yaprak:barış birşey desene, ben almadım.

oğuz çantanın içinden paraları çıkarınca şaşkınlık ile gözlerim büyüdü,  gözyaşlarım akmıştı bile..

oğuz:kanka bunlar ne?

gökhan:ya siktir git yaprak ya, birde almadım diyorsun, istesen verirdik.

yaprak:ya ben almadım diyorum size almadım, almadım.

sinan:ya başkan bir git ya.

oğuz:yakışmadı be babuş.

yaprak:yaa siz ne diyorsunuz? barış konuşsana!  yaprak almaz desene! savunsana beni.